Όχι μόνο αρνητικές ειδήσεις…

Στις 22 Νοεμβρίου 2011 γιορτάσαμε τα εγκαίνια δύο νέων Νηπιαγωγείων στο Δάλι. Τα εγκαίνια τέλεσε ο έντιμος Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού κύριος Γιώργος Δημοσθένους στην παρουσία και άλλων πολλών εκλεκτών προσκεκλημένων.

Κατά την δική μου άποψη τα εγκαίνια δύο σχολείων δεν είναι ένα μικρό γεγονός και θεωρώ ότι τουλάχιστον το κρατικό κανάλι θα έπρεπε να ήταν παρών για να τα καλύψει. Η δε παρουσία του Υπουργού και στα δύο σχολεία θα έπρεπε να ήταν ένας επιπλέον λόγος για να προβληθούν αυτές οι δύο σημαντικές εκδηλώσεις.

Δεν θέλουμε μόνο μαύρες ειδήσεις κύριοι υπάρχει και χρώμα στην ζωή μας και δύο νέα σχολεία σίγουρα προσθέτουν πολύ τέτοιο χρώμα. Υπάρχουν και τα θετικά τα οποία οφείλετε να παρουσιάζετε ώστε ο τηλεθεατής να έχει πλήρη εικόνα.

Θα ήταν πολύ εύκολο για εμένα να προσπεράσω χωρίς σχολιασμό αυτό τον τρόπο αντιμετώπισης από τα τηλεοπτικά μέσα. Από την άλλη θα ήταν τόσο δύσκολο να ανεχτώ αυτή την δημοσιογραφική συμπεριφορά γνωρίζοντας πόσα λιγότερο σημαντικά θέματα βλέπουμε κάθε βράδυ στις ειδήσεις σας.

Αυτά για προβληματισμό…

Μιχάλης Πούρος

Συμπεράσματα για την Οικονομική Κρίση στην Κύπρο…

Η Κυπριακή Οικονομία προσπαθεί να αντεπεξέλθει και να αντιμετωπίσει τις δύσκολες συνθήκες που έφερε η Παγκόσμια Οικονομική Κρίση. Πολλά γράφονται και πολλά λέγονται για τα σημερινά οικονομικά δεδομένα. Στο δικό μου το μυαλό έχουν ξεκαθαρίσει τα ακόλουθα συμπεράσματα:

 Ο Υπουργός Οικονομικών από την ημέρα που έχει αναλάβει καθήκοντα πέτυχε πολλά. Ο Κίκης Καζαμίας καταβάλλει πολλές προσπάθειες ώστε να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά διαχρονικά προβλήματα της οικονομίας, τα οποία ελέω Παγκόσμιας Οικονομικής Κρίσης βρίσκουμε μπροστά μας σαν ένα βουνό. Τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα δεν έχουν δημιουργηθεί χτες αλλά έχουν συσσωρευτεί επί σειρά ετών, αφού όλες οι Kυβερνήσεις έβαζαν το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Συνεπώς αυτοκριτική θα πρέπει να γίνει από όλους και να πάψουν κάποιοι να δακτυλοδείχνουν μόνο την παρούσα Κυβέρνηση η οποία τολμά και αγγίζει σημαντικά ζητήματα, που τίθενται προς συζήτηση για πρώτη φορά.

 Έχουν παρθεί μέτρα τα οποία σίγουρα συμβάλλουν προς την σωστή κατεύθυνση. Είναι όμως, κοινή διαπίστωση και συζητείται έντονα μεταξύ των απλών πολιτών ότι πλέον έφτασε η ώρα να συνεισφέρει πραγματικά και ο πλούτος. Υπάρχουν σίγουρα οι τρόποι να βοηθηθεί η οικονομία από τους έχοντες αφού άλλωστε αυτό είναι και προς το δικό τους συμφέρον.

 Η συνεισφορά των δημοσίων υπαλλήλων ίσως να αποτελεί και την εύκολη διέξοδο για να υπάρξουν άμεσες εξοικονομήσεις από το κράτος. Δεν θα πρέπει όμως σε καμία περίπτωση ο δημόσιος τομέας να θυματοποιηθεί και να αποτελεί την μόνη λύση για να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση. Είναι ξεκάθαρο ότι κάποιοι βουλευτές, και όχι μόνο, έχουν πάρα πολλά απωθημένα εναντίον του δημόσιου τομέα παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι την παγκόσμια οικονομική κρίση δημιούργησε ο πλούτος και οι τράπεζες και αυτοί θα έπρεπε να είναι και οι πρώτοι υπόλογοι.

 Υπάρχει μια διαρκής μουρμούρα η οποία δεν συμβάλει εποικοδομητικά στην επίλυση του προβλήματος αλλά αντίθετα πλήττει σοβαρά την ψυχολογία της αγοράς. Εάν πραγματικά θέλουμε να ελκύσουμε περισσότερες επενδύσεις στον τόπο μας και αύξηση των συναλλαγών που θα οδηγήσουν σε ανάπτυξη θα πρέπει επιτέλους να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο. Φυσικά, υπάρχουν και αυτοί, όπως οι κύριοι Αβέρωφ Νεοφύτου και Νικόλας Παπαδόπουλος που ούτε καν το ποτήρι δεν θέλουν να δουν αφού στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν άλλη ατζέντα με άλλη προτεραιότητα. Ο πανικός που σπέρνουν, το μόνο που καταφέρνει είναι να υποσκάψει τις προσπάθειες που γίνονται για εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών. Προσπαθούν να συγχύσουν τον λαό επικοινωνιακά αφού επιτακτικά με δηλώσεις τους θέλουν να στρέψουν τους ιδιωτικούς υπάλληλους ενάντια σε αυτούς του δημοσίου. Με αυτό τον τρόπο αποπροσανατολίζουν και αποφεύγουν να εισηγηθούν συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς επιτέλους θα δώσει και ο πλούτος αυτό που πρέπει, για να βοηθηθεί η οικονομία. Οι κύριοι Αβέρωφ Νεοφύτου και Νικόλας Παπαδόπουλος προσφέρουν την χειρότερη υπηρεσία προς τον τόπο και την οικονομία αφού το μόνο που κάνουν είναι μονίμως να υπερασπίζονται την πλουτοκρατία και το μεγάλο κεφάλαιο. Δυστυχώς, ακόμη και για το θέμα των υδρογονανθράκων προτάσσουν συνεχώς εμπόδια μήπως και τελικά πιστωθεί αυτό το επίτευγμα στην παρούσα Κυβέρνηση. Με μεγάλη δόση λαϊκισμού, βάζουν πάνω από όλα τις μικροπολιτικές τους σκοπιμότητες και συνεχώς συντηρούν ένα κλίμα αντιπαράθεσης και όξυνσης.

 Μέχρι στιγμής η Εκκλησία είναι μόνο λόγια. Στην πράξη δεν έχουν διευκρινίσει, πόσα θα δώσουν, και πότε θα τα δώσουν. Ελπίζω ότι η δήλωση του Αρχιεπισκόπου ότι η Εκκλησία θα συνεισφέρει, τελικά να γίνει πραγματικότητα, γιατί οι τεράστιες σπατάλες σε μεγαλοπρεπείς χλιδάτους ναούς είναι όντως προκλητικές, την στιγμή που η οικονομία παρουσιάζει αυτά τα προβλήματα.

 Πολλές επιχειρήσεις αναγκάζονται να αποδεσμεύσουν προσωπικό. Υπάρχουν όμως και αυτοί οι εργοδότες που εκμεταλλεύονται την κρίση και την χρησιμοποιούν ως πρόφαση για να προχωρήσουν σε απολύσεις έτσι ώστε να μειώσουν το εργατικό τους δυναμικό. Δυστυχώς, υπάρχουν περιπτώσεις όπου απολύονται Κύπριοι για να προσληφθούν κοινοτικοί με λιγότερο κόστος. Θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθούν ότι η ανεργία αποδυναμώνει την αγορά κάτι που πλήττει όλους ανεξαίρετα. Άλλωστε η οικονομία βασίζεται σε παράγοντες που έχουν μια σημαντική αλληλοεξάρτηση και αλληλοεπίδραση.

 Όπως όλα τα προβλήματα στη ζωή, μας κάνουν πιο σοφούς, έτσι και η οικονομική κρίση μας έδωσε και μας δίνει μαθήματα για να αποφύγουμε παρόμοιες περιπτώσεις στο μέλλον. Η οικονομική στενότητα έχει θέσει επιτακτικά την ανάγκη να αναθεωρηθούν παράλογα επιδόματα, πολλαπλές συντάξεις και άλλα υπερβολικά προνόμια για λιγότερες σπατάλες. Η κρίση πέραν από τις δυσκολίες μας έδωσε και ευκαιρίες. Ευκαιρίες για να νοικοκυρευτούμε μέσα από ένα πιο στοχευμένο προϋπολογισμό όπου θα μειωθούν τα υπερβολικά και παράλογα έξοδα, αλλά από την άλλη θα περιοριστούν οι περικοπές σε τομείς που βοηθούν την ανάπτυξη όπως είναι ο Τουρισμός. Μπροστά στον ενδεχόμενο κίνδυνο να ενταχθούμε στον Μηχανισμό Στήριξης θα πρέπει όλοι να δούμε τα πράγματα ρεαλιστικά μέσα σε ένα πνεύμα πολιτικής ωριμότητας. Επιβάλλεται να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα τώρα που υπάρχει ακόμη χρόνος για να αποφασίσουμε εμείς για την οικονομία μας πριν να φτάσουμε στην δυσάρεστη θέση να αποφασίζουν άλλοι για εμάς.

 Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα πότε θα υποχωρήσει η Παγκόσμια Οικονομική Κρίση αλλά και ποιες θα είναι οι τελικές συνέπειες, δηλαδή ο τελικός λογαριασμός. Ένα πράγμα είναι πλέον ξεκάθαρο: η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση μοιράζει προβλήματα και ζημιές αντί να μοιράζει τα κέρδη και τον πλούτο.

Μιχάλης Κ. Πούρος