Αναρτήσεις
Με το τραγικό συμβάν στο Μαρί, έχουμε πιστεύω σαν Κυπριακή Κοινωνία υποστεί ένα τεράστιο σοκ. Εξακολουθεί μέσα μας να υπάρχει κατάθλιψη γι’ αυτό που έχει συμβεί αφού οι πληγές είναι μεγάλες. Πέραν της θλίψης μέσα μας υπάρχει και οργή αφού είναι ξεκάθαρο ότι υπήρξε εγκληματική αμέλεια και ανευθυνότητα στην διαχείριση και σωστή φύλαξη αυτών των εμπορευματοκιβωτίων.
Η θλίψη και η οργή θα κατευνάσουν μόνο μέσα από την παραδειγματική τιμωρία αυτών που ευθύνονται για τα εγκληματικά λάθη. Εδώ, υπάρχει μια χρυσή ευκαιρία οι θεσμοί να αποκτήσουν την ανάλογη αξιοπιστία που πρέπει να έχουν αφού καταγράφεται δυστυχώς μια έντονη αμφισβήτηση τους από το λαό και αυτό πηγάζει από την ατιμωρησία αλλά και από τις χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες στην Κύπρο. Συνεπώς θεωρώ ως πολύ σημαντική την έκβαση και αποτελεσματικότητα αυτών των ερευνών τόσο ως προς τις απαντήσεις που θα δώσουν στα πολλά γιατί που υπάρχουν, αλλά και για να ικανοποιηθεί το αίσθημα δικαιοσύνης στην Κύπρο.
Δυστυχώς επιπόλαιοι πολιτικοί με συνεργαζόμενους δημοσιογράφους σε εντεταλμένα ΜΜΕ συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται την αγανάκτηση του κόσμου για να ικανοποιήσουν δικές τους φιλοδοξίες. Η στάση τους περιγράφεται ως απαράδεκτη η οποία δημιουργεί μόνο πολύπλευρη ζημιά.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρισκόμαστε σε μια δύσκολη κατάσταση και τα πράγματα επιβάλλεται να επιστρέψουν το συντομότερο στην ομαλότητα. Στο δικό μου μυαλό για να συμβεί αυτό χρειάζεται να γίνουν τρία πράγματα:
1. Να δείξουμε όλοι υπομονή και ψυχραιμία και να δώσουμε την ευκαιρία στις έρευνες να ολοκληρωθούν. Η συνεχής εξύβριση του Προέδρου είναι απαράδεκτη και υποβιβάζει τον πολιτικό μας πολιτισμό. Όλοι οι πολιτικοί ηγέτες του τόπου θα έπρεπε ήδη να είχαν καταδικάσει αυτά τα φαινόμενα και να προστατεύσουν, αν μη τι άλλο, το αξίωμα και τον θεσμό.
2. Θα πρέπει όλοι ανεξαιρέτως να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Η αυτοκριτική θα μας βοηθήσει να αποβάλουμε δογματισμούς και προκαταλήψεις και να δούμε τα πράγματα με ανοικτό μυαλό και αντικειμενικότητα. Να αναγνωρίσουμε επιτέλους όλοι τις αδυναμίες που υπάρχουν και να κτίσουμε πάνω στις δυνατότητες μας. Είναι καιρός για παράδειγμα το διαχρονικό πρόβλημα της Κύπρου, λανθασμένα άτομα σε λανθασμένες θέσεις, να προβληματίσει όλους. Αυτοκριτική θα πρέπει να κάνουν και τα ΜΜΕ, διαβάζοντας ξανά τον κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας έτσι ώστε να ανακαλύψουν τον χαμένο τους ρόλο.
3. Εάν πριν λίγες μέρες μπορούσαμε να ζήσουμε και χωρίς ενότητα, δυστυχώς σήμερα, δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια. Η δική μου άποψη είναι ότι τούτη την ώρα επιβάλλεται να γίνουν κινήσεις που θα πετύχουν μια συναίνεση με έμφαση σε αυτά που συμφωνούμε και όχι σε αυτά που διαφωνούμε. Αυτή την φορά δεν πρέπει να μείνουμε μόνο στις ευχές για σύμπνοια του λαού. Για να ενωθεί ο λαός θα πρέπει οι πολιτικοί ηγέτες να του δείξουν τον δρόμο και να δώσουν το σωστό παράδειγμα. Συνεπώς θα πρέπει από τα λόγια να περάσουμε σε συγκεκριμένες πράξεις που θα υποβοηθήσουν αυτή την ενότητα και συναίνεση. Άλλωστε δεν υπάρχει άλλη επιλογή, η ενότητα είναι μονόδρομος μπροστά στις πολύ μεγάλες προκλήσεις του Κυπριακού, της Ευρωπαϊκής Προεδρίας αλλά και των Οικονομικών προβλημάτων που έχουν τώρα πολλαπλασιαστεί. Μετά το ΣΟΚ πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά, ενωμένοι.
Μιχάλης Κ. Πούρος
