Αναρτήσεις
Η μόνη λογική αιτία, που μπορώ να δώσω στον Νίκο Αναστασιάδη για να αρχίσει από τώρα την προεκλογική εκστρατεία, είναι για να προλάβει να φτιάξει το πολιτικό του image.
Φυσικά η προσπάθεια να δημιουργηθεί μια θετική εικόνα για τον κύριο Αναστασιάδη άρχισε εδώ και καιρό και απλά τώρα μας είπε και το αυτονόητο. Άλλωστε το ενώνουμε δυνάμεις ήταν ένα σύνθημα από τις Βουλευτικές που εννοούσε βασικά να ενωθούν η κεντροδεξιά, η δεξιά, και ακροδεξιά για να εκλέγει ο ίδιος Πρόεδρος.
Ακούγοντας τον κύριο Αναστασιάδη στην ομιλία του κατά το 14Ο Συνέδριο του ΔΗΣΥ διερωτήθηκα τι πραγματικά θα γίνει αυτός ο τόπος αν εκλέγει τελικά στις εκλογές του 2013. Κρίνοντας από τα όσα έχω ακούσει δεν υπάρχει αμφιβολία ότι προτείνει μια επικίνδυνη πολιτική στο Κυπριακό και συνάμα εισηγείται ένα οικονομικό μοντέλο το όποιο έχει ήδη αποτύχει παταγωδώς.
Δεν θα αναφερθώ σε όλα τα κουφά που άκουσα αλλά πραγματικά η θέση για να ενταχθεί η Κύπρος στο ΝΑΤΟ δείχνει με τον καλύτερο τρόπο με πόση πολιτική επιπολαιότητα θα διαχειριστεί το Κυπριακό πρόβλημα. Απλά να θυμίσουμε στον κ. Αναστασιάδη ότι δύο πολύ πιστοί φίλοι της Κύπρου, η Κίνα και η Ρωσία μας έσωσαν πολλές φορές από τις διπλωματικές παγίδες που μας έστηναν οι Αγγλοαμερικανικοί και το ΝΑΤΟ. Ακόμη και η συζήτηση ενός τέτοιου ενδεχόμενου δυνατό να μας προκαλέσει ζημία αφού θα στείλουμε ξεκάθαρα μηνύματα αχαριστίας προς τις δυο αυτές φίλες χώρες.
Αυτές είναι ιδεοληψίες κ. Αναστασιάδη. Να προδίνεις τους φίλους σου για να ικανοποιείς τους δογματισμούς σου. Όμως άλλο οι δογματισμοί και οι ιδεοληψίες και άλλο τα γεγονότα και τα δεδομένα τα όποια λεν ότι το 1974 συνεργοί στην καταστροφή της Κύπρου ήταν το ΝΑΤΟ και η CIA. Αλλά ξέχασα, εσείς δεν υιοθετείτε το πόρισμα της Βουλής για τον φάκελο της Κύπρο. Θέλετε να πιστέψουμε ότι όλα οργανώθηκαν από τους εξωγήινους.
Για την οικονομία τα πράγματα είναι απλά. Ουσιαστικά ο κύριος Αναστασιάδης θέλει να αφήσουμε πίσω μας το επιτυχημένο μοντέλο της μεικτής αγοράς και να πάμε στο ακραίο νεοφιλελεύθερο συντηρητικό μοντέλο όπου όλα ιδιωτικοποιούνται και ο πλούτος της χώρας πηγαίνει στα χέρια των λίγων. Θέλει να φέρει στην Κύπρο το μοντέλο που δημιούργησε την Παγκόσμια Οικονομική Κρίση. Θέλει να κάνει αυτά που η Θάτσερ έκανε στην Αγγλία και η χώρα πληρώνει ακόμα το τίμημα.
Αυτά και άλλα πολλά ελπίζω να ακούν οι Σοσιαλιστές της ΕΔΕΚ αλλά και οι Κεντρώοι του ΔΗΚΟ. Όλοι πρέπει να τα ακούμε για να αρχίσει ένας έντονος προβληματισμός. Ένας προβληματισμός ο όποιος μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι εκλογές του 2013 θα είναι τελικά με μια προτεραιότητα. Να χάσει ο κύριος Αναστασιάδης για να γλυτώσει η Κύπρος από τις καταστροφικές του ιδέες. Αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος όλων των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου.
Όσον αφορά το image του, όσους επικοινωνιολόγους και αν επιστρατεύσουν στο ΔΗΣΥ δεν φτιάχνεται η εικόνα γιατί ευτυχώς ο κόσμος έχει μνήμη και τιμωρεί την ασυνέπεια και τις πρόσκαιρες καιροσκοπικές συμφεροντολογικές μεταλλάξεις.
Η εμπιστοσύνη δεν κερδίζεται από την μια μέρα στην άλλη ούτε ακόμη και με τα καλύτερα επικοινωνιακά τεχνάσματα. Η εικόνα του καθενός είναι ριζωμένη στο μυαλό του κόσμου και δύσκολα αλλάζει.
Η δική μου εκτίμηση είναι ότι ακόμη και με ένα χρόνο προεκλογική ο κύριος Αναστασιάδης δεν μπορεί να κτίσει την σωστή εικόνα που θα εμπιστευτεί η πλειοψηφία των ψηφοφόρων.
Κατά συνέπεια, κύριε Αναστασιάδη άδικος κόπος. Δεν προλαβαίνεις…
Μιχάλης Κ. Πούρος
