Περί Υφυπουργείων το ερώτημα…
Το θέμα των Υφυπουργείων θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά όλες τις πολιτικές δυνάμεις αφού κατά καιρούς ακούγονται διαφορετικές απόψεις που αντί να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα περισσότερο συγχύζουν.
Στο δικό μου το μυαλό καταγράφεται ένα σημαντικό δεδομένο:
Στα πρακτικά της Βουλής για την συνεδρίαση της 29ης Σεπτεμβρίου 2011 για την Έκθεση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων για το νομοσχέδιο «Ο περί Υφυπουργού Προεδρίας για Ευρωπαϊκά Θέματα (Προσωρινές Διατάξεις) Νόμος του 2011», η τοποθέτηση του Γενικού Εισαγγελέα ήταν ξεκάθαρη:
«Ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας εξέφρασε την άποψη ότι το σύνταγμα επιτρέπει τη δημιουργία τέτοιου θεσμού για περιορισμένο σκοπό μόνο, όπως προτείνεται με το παρόν νομοσχέδιο. Επιπλέον, ενημέρωσε την επιτροπή για σχετικές γνωματεύσεις προκατόχων του στις οποίες συμπεραίνεται ότι δεν είναι συνταγματικά δυνατή η δημιουργία υφυπουργείων σε υπουργεία. Όσον αφορά τη δημιουργία υφυπουργείων στην προεδρία, ο Γενικός Εισαγγελέας εξέφρασε την άποψη ότι μπορεί να δημιουργηθεί τέτοιο υφυπουργείο κατ’ εξαίρεση και εφόσον αυτό δεν έχει μόνιμο χαρακτήρα».
Αξίζει να σημειωθεί εδώ, ότι η θητεία του Υφυπουργού Προεδρίας για Ευρωπαϊκά Θέματα, θα εκπνεύσει την 31η Ιανουαρίου 2013.
Συνεπώς, εδώ προκύπτει ένα σημαντικό ερώτημα. Εάν η δημιουργία Υφυπουργείων, πέραν της πιο πάνω γνωμάτευσης του Γενικού Εισαγγελέα αλλά και των προκατόχων του, είναι αντισυνταγματική, πόσο αξιόπιστο είναι τελικά το προεκλογικό πρόγραμμα του κου. Αναστασιάδη που προτείνει όχι ένα ούτε δύο αλλά εφτά Υφυπουργεία;
Δεν σχολιάζω ούτε εξετάζω την χρησιμότητα ή όχι των Υφυπουργείων. Εάν υπάρχει πρόβλημα με την ευελιξία στον τρόπο διακυβέρνησης οι όποιες λύσεις και εισηγήσεις θα πρέπει να είναι εφαρμόσιμες αλλιώς δεν υπάρχει ουσία να τις θέτεις.
Το κάθε προεκλογικό πρόγραμμα είναι και μια υπόσχεση προς τους ψηφοφόρους. Πλέον η έμφαση θα πρέπει να βρίσκεται στην ειλικρίνεια και όχι σε προτάσεις που πιθανόν να χαϊδεύουν τα αυτιά μας αλλά στην πράξη, όπως φαίνεται δεν μπορούν να υλοποιηθούν.
Μιχάλης Κ. Πούρος