Αναρτήσεις
Άρθρο - 17 Νοεμβρίου 2009
Έχει γίνει πολύ συχνό φαινόμενο να βλέπουμε πολιτικά στελέχη να εκφράζουν προσωπικές απόψεις οι οποίες είναι αντίθετες με τις επίσημες θέσεις και αποφάσεις των κομμάτων που ανήκουν. Κατέχουν ψηλές θέσεις στο κόμμα τους αλλά έχουν και την προσωπική τους ατζέντα την οποία μάλιστα δημοσιοποιούν με κάθε ευκαιρία. Τέτοια φαινόμενα εμφανίζονται πολύ συχνά σε όλους τους πολιτικούς χώρους πλην του ΑΚΕΛ αφού αποδεδειγμένα μόνο στον χώρο της Αριστεράς, επικρατεί ως πρώτη προτεραιότητα η συλλογικότητα, το κομματικό συμφέρον αλλά και ο σεβασμός στις κομματικές αποφάσεις.
Η συνηθισμένη δικαιολογία που δίνουν είναι ότι σε αυτούς τους κομματικούς χώρους, υπάρχει τάχατες ελευθερία λόγου και δικαιούνται δηλαδή να διαφωνούν με τις επίσημες θέσεις του κόμματος όποτε θέλουν και όσες φορές θέλουν. Θα πρέπει όμως να επεξηγήσουν το γεγονός ότι, είναι τόσες πολλές οι διαφωνίες των προσωπικών απόψεων με τις κομματικές θέσεις με αποτέλεσμα να υπάρχει μια μεγάλη σύγχυση για το ποια τελικά είναι η επίσημη θέση του κόμματος.
Μπορώ να κατανοήσω κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις όπου κρίνεται αναγκαίο να λεχθεί και η προσωπική άποψη αλλά όχι στον βαθμό που βλέπουμε καθημερινά κυρίως από στελέχη του ΔΗΣΥ και του ΔΗΚΟ, όπου διαχωρίζουν επιμελώς την θέση τους από το κόμμα σε πολύ σημαντικά ζητήματα όπως είναι το Κυπριακό. Μάλιστα φροντίζουν να δίνουν περισσότερη έμφαση στην δική τους αντίληψη και άποψη ώστε να στέλνουν μηνύματα ακόμη και προς το ίδιο τους το κόμμα. Διερωτώμαι γιατί παραμένουν σε αυτούς τους κομματικούς χώρους αφού με τόσες διαφωνίες σε ουσιώδη ζητήματα είναι ξεκάθαρο ότι πλέον βρίσκονται εκτός κομματικής τροχιάς.
Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος να νιώθουμε περήφανοι για τον δικό μας κομματικό χώρο αφού στο ΑΚΕΛ τέτοια αρνητικά φαινόμενα δεν υπάρχουν. Για εμάς στο ΑΚΕΛ προέχει το εμείς έναντι του εγώ. Έχουμε και εμείς ελευθερία λόγου και σκέψης αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά ότι από την στιγμή που θα παρθεί μια απόφαση την στηρίζουμε με υπευθυνότητα και δυναμισμό. Σε εμάς είναι ξεκάθαρο ότι από την στιγμή που ευσυνείδητα εντάσσεσαι σε ένα κομματικό σύνολο δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση η ατομική θέση να επισκιάζει την συλλογική απόφαση.
Συνεπώς, προτείνω σε όλους αυτούς που έχουν τόσες πολλές συχνές διαφωνίες με τα κόμματα τους, να κάνουν και καμιά αυτοκριτική για να επαναξιολογήσουν την θέση τους και κατά πόσον ανήκουν πλέον στους συγκεκριμένους κομματικούς χώρους. Επιτέλους, όλοι αυτοί οι πολιτικοί της προσωπικής ατζέντας, οφείλουν να ξεκαθαρίσουν τα πιστεύω τους και τις πολιτικές τους θέσεις για να είναι ειλικρινείς προς τον Κυπριακό λαό δείχνοντας του έτσι και τον απαιτούμενο σεβασμό.
Μιχάλης Κ. Πούρος
Η συνηθισμένη δικαιολογία που δίνουν είναι ότι σε αυτούς τους κομματικούς χώρους, υπάρχει τάχατες ελευθερία λόγου και δικαιούνται δηλαδή να διαφωνούν με τις επίσημες θέσεις του κόμματος όποτε θέλουν και όσες φορές θέλουν. Θα πρέπει όμως να επεξηγήσουν το γεγονός ότι, είναι τόσες πολλές οι διαφωνίες των προσωπικών απόψεων με τις κομματικές θέσεις με αποτέλεσμα να υπάρχει μια μεγάλη σύγχυση για το ποια τελικά είναι η επίσημη θέση του κόμματος.
Μπορώ να κατανοήσω κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις όπου κρίνεται αναγκαίο να λεχθεί και η προσωπική άποψη αλλά όχι στον βαθμό που βλέπουμε καθημερινά κυρίως από στελέχη του ΔΗΣΥ και του ΔΗΚΟ, όπου διαχωρίζουν επιμελώς την θέση τους από το κόμμα σε πολύ σημαντικά ζητήματα όπως είναι το Κυπριακό. Μάλιστα φροντίζουν να δίνουν περισσότερη έμφαση στην δική τους αντίληψη και άποψη ώστε να στέλνουν μηνύματα ακόμη και προς το ίδιο τους το κόμμα. Διερωτώμαι γιατί παραμένουν σε αυτούς τους κομματικούς χώρους αφού με τόσες διαφωνίες σε ουσιώδη ζητήματα είναι ξεκάθαρο ότι πλέον βρίσκονται εκτός κομματικής τροχιάς.
Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος να νιώθουμε περήφανοι για τον δικό μας κομματικό χώρο αφού στο ΑΚΕΛ τέτοια αρνητικά φαινόμενα δεν υπάρχουν. Για εμάς στο ΑΚΕΛ προέχει το εμείς έναντι του εγώ. Έχουμε και εμείς ελευθερία λόγου και σκέψης αλλά γνωρίζουμε πολύ καλά ότι από την στιγμή που θα παρθεί μια απόφαση την στηρίζουμε με υπευθυνότητα και δυναμισμό. Σε εμάς είναι ξεκάθαρο ότι από την στιγμή που ευσυνείδητα εντάσσεσαι σε ένα κομματικό σύνολο δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση η ατομική θέση να επισκιάζει την συλλογική απόφαση.
Συνεπώς, προτείνω σε όλους αυτούς που έχουν τόσες πολλές συχνές διαφωνίες με τα κόμματα τους, να κάνουν και καμιά αυτοκριτική για να επαναξιολογήσουν την θέση τους και κατά πόσον ανήκουν πλέον στους συγκεκριμένους κομματικούς χώρους. Επιτέλους, όλοι αυτοί οι πολιτικοί της προσωπικής ατζέντας, οφείλουν να ξεκαθαρίσουν τα πιστεύω τους και τις πολιτικές τους θέσεις για να είναι ειλικρινείς προς τον Κυπριακό λαό δείχνοντας του έτσι και τον απαιτούμενο σεβασμό.
Μιχάλης Κ. Πούρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου