Ο Παππούς ο Φάνος…

Απρίλης 2011

Χθες βράδυ συνάντησα τυχαία στον χώρο στάθμευσης των Λαϊκών Οργανώσεων Δαλιού, τον Παππού τον Φάνο όπως συνηθίζω να τον λέω। Παρά τα 90 του χρόνια παραμένει πιστός θαμώνας στον Άδωνη και προσπαθεί να είναι παρόν σε κάθε συγκέντρωση και εκδήλωση του. Συζητήσαμε λίγο για τα πολιτικά δρώμενα και τον καληνύχτισα. Πραγματικά όποτε βρεθώ με τον Παππού Φάνο νιώθω έναν απέραντο σεβασμό αλλά και θαυμασμό. Δεν είναι εύκολο πράγμα βλέπετε να πηγαίνεις εθελοντής στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ακολουθώντας το κάλεσμα του ΑΚΕΛ για να πολεμήσεις τον Χιτλεροφασισμό. Χρειάζεται τόλμη, θάρρος αλλά και μεγάλη δόση αφοσίωσης σε αυτά που πιστεύεις για να μπορέσεις να πάρεις μια τέτοια αξιοθαύμαστη και αξιέπαινη απόφαση. Νιώθω αυτό τον θαυμασμό γιατί βλέπω και τι γίνεται στις μέρες μας. Βλέπω αυτούς που απειλούν ότι επειδή δεν εξυπηρετήθηκε το δικό τους προσωπικό συμφέρον, δεν θα παν να ψηφίσουν. Βλέπω αυτούς που ξεγράφουν με κάθε ευκολία τα 85 χρόνια προσφοράς του ΑΚΕΛ σε αυτό τον τόπο. Βλέπω αυτούς που ακόμη απολαμβάνουν διεκδικήσεις που τους έδωσε το ΑΚΕΛ και επειδή ίσως να μην τους έδωσε το κάτι παραπάνω που ζητούσαν γυρίζουν την πλάτη τους χωρίς δεύτερη σκέψη. Η απάντηση μου σε όλους αυτούς είναι ο Παππούς ο Φάνος και ο κάθε Παππούς Φάνος. Οι Βετεράνοι αυτού του τιμημένου κόμματος μας δείχνουν τον δρόμο και αποτελούν την πιο γνήσια εικόνα για το τι έχει προσφέρει το ΑΚΕΛ σε αυτό τον τόπο. Ελπίζω ότι όλοι αυτοί που αμφιταλαντεύονται να πάρουν τελικά τα μηνύματα και να δώσουν και πάλι τον ψήφο τους στο κόμμα του λαού, στο δικό τους κόμμα το ΑΚΕΛ. Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η αποχή από την ψηφοφορία δεν θα πλήξει μόνο τα ποσοστά του ΑΚΕΛ αλλά θα πλήξει και τα συμφέροντα τους αφού έτσι θα ενδυναμωθεί η Δεξιά και ο Συναγερμός με όλα τα συνεπακόλουθα. Τα όποια προβλήματα και τα όποια παραπόνα δεν λύνονται με εκδικητικές συμπεριφορές αλλά με διάλογο και επιμονή στην εξεύρεση λύσεων. Στην ζωή πάντα υπάρχουν επιλογές. Η απόχη δεν αποτελεί θετική επιλογή αφού θα έχει σίγουρα αρνητική εξέλιξη που αφαιρεί αντί να προσθέτει δύναμη στο ΑΚΕΛ. Ελπίζω ότι στις 22 Μαΐου θα πρυτανεύει η λογική και ότι ο κάθε Ακελικός θα δηλώσει παρόν βοηθώντας έτσι το κόμμα να ξαναβγεί πρώτη πολιτική δύναμη του τόπου. Θα πρέπει όλος αυτός ο πόλεμος που δεχόμαστε σαν Αριστερά από παντού να μας πεισμώσει ακόμη περισσότερο και να σκεφτούμε με το μυαλό και την καρδιά και όχι με συμφεροντολογικές προσεγγίσεις. Μοναδικός στόχος να μην φανούμε αχάριστοι απέναντι στα 85 χρόνια προσφοράς του ΑΚΕΛ αλλά να φανούμε αντάξιοι έστω και στο ελάχιστο απέναντι στους τιμημένους εθελοντές, ήρωες αλλά και βετεράνους αυτού το κόμματος. Θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε ότι το κόμμα δεν μας χρωστά αλλά εμείς χρωστούμε πολλά στο ΑΚΕΛ. Πάντως για ένα πράγμα είμαι σίγουρος. Ο Παππούς ο Φάνος θα πάει και πάλι από τους πρώτους να ψηφίσει το αγαπημένο του κόμμα. Μιχάλης Πούρος