Για ένα Νοσοκομείο πιο φιλικό προς τον επισκέπτη…

Πρόσφατα χρειάστηκε να επισκεφθώ το νέο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας και πραγματικά, δεν είναι τυχαίο που πολλοί το έχουν αποκαλέσει Νοσοκομείο – Λαβύρινθο. Χαριτολογώντας κάποιος είπε ότι βοηθά στο περπάτημα ο σχεδιασμός του και κάποιος άλλος «αναζητούσε» GPS (Global Positioning System).

Δεν έχω αντιληφθεί γιατί θα έπρεπε να απλωθεί αυτό το οικοδόμημα και να καλύψει τόση μεγάλη έκταση. Τα πλείστα σύγχρονα Νοσοκομεία που βλέπουμε στο εξωτερικό χρησιμοποιούν το ύψος για τον σχεδιασμό του κτιρίου και όχι το πλάτος. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί κάποιος να διορθώσει σήμερα αλλά τουλάχιστον να γίνουν ενέργειες να βοηθηθεί ο επισκέπτης:

1. Η υποδοχή του Νοσοκομείου χρειάζεται αναβάθμιση και εκσυγχρονισμό.

2. Θα μπορούσε η τεχνολογία να βοηθήσει ποικιλοτρόπως στην πληροφόρηση των επισκεπτών.

3. Επιβάλλεται η δημιουργία προσωπικών χαρτών για εντοπισμό του κάθε ιατρικού τμήματος. Αυτοί οι χάρτες θα μπορούσαν να είναι διαθέσιμοι και στην ιστοσελίδα του Νοσοκομείου για εκτύπωση (παράδειγμα η ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Κύπρου).

4. Οι σημάνσεις στο κτίριο χρειάζονται επανατοποθέτηση ώστε να εξυπηρετούν πραγματικά τον σκοπό τους.

Θεωρώ ότι οι πιο πάνω εισηγήσεις μπορούν να βοηθήσουν προς την σωστή κατεύθυνση, ώστε το Νοσοκομείο Λευκωσίας να γίνει τουλάχιστον έτσι, πιο φιλικό προς τον επισκέπτη.

Μιχάλης Κ. Πούρος

Περί Υφυπουργείων το ερώτημα…

Το θέμα των Υφυπουργείων θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά όλες τις πολιτικές δυνάμεις αφού κατά καιρούς ακούγονται διαφορετικές απόψεις που αντί να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα περισσότερο συγχύζουν.

Στο δικό μου το μυαλό καταγράφεται ένα σημαντικό δεδομένο:

Στα πρακτικά της Βουλής για την συνεδρίαση της 29ης Σεπτεμβρίου 2011 για την Έκθεση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων για το νομοσχέδιο «Ο περί Υφυπουργού Προεδρίας για Ευρωπαϊκά Θέματα (Προσωρινές Διατάξεις) Νόμος του 2011», η τοποθέτηση του Γενικού Εισαγγελέα ήταν ξεκάθαρη:

«Ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας εξέφρασε την άποψη ότι το σύνταγμα επιτρέπει τη δημιουργία τέτοιου θεσμού για περιορισμένο σκοπό μόνο, όπως προτείνεται με το παρόν νομοσχέδιο. Επιπλέον, ενημέρωσε την επιτροπή για σχετικές γνωματεύσεις προκατόχων του στις οποίες συμπεραίνεται ότι δεν είναι συνταγματικά δυνατή η δημιουργία υφυπουργείων σε υπουργεία. Όσον αφορά τη δημιουργία υφυπουργείων στην προεδρία, ο Γενικός Εισαγγελέας εξέφρασε την άποψη ότι μπορεί να δημιουργηθεί τέτοιο υφυπουργείο κατ’ εξαίρεση και εφόσον αυτό δεν έχει μόνιμο χαρακτήρα».

Αξίζει να σημειωθεί εδώ, ότι η θητεία του Υφυπουργού Προεδρίας για Ευρωπαϊκά Θέματα, θα εκπνεύσει την 31η Ιανουαρίου 2013.

Συνεπώς, εδώ προκύπτει ένα σημαντικό ερώτημα. Εάν η δημιουργία Υφυπουργείων, πέραν της πιο πάνω γνωμάτευσης του Γενικού Εισαγγελέα αλλά και των προκατόχων του, είναι αντισυνταγματική, πόσο αξιόπιστο είναι τελικά το προεκλογικό πρόγραμμα του κου. Αναστασιάδη που προτείνει όχι ένα ούτε δύο αλλά εφτά Υφυπουργεία;

Δεν σχολιάζω ούτε εξετάζω την χρησιμότητα ή όχι των Υφυπουργείων. Εάν υπάρχει πρόβλημα με την ευελιξία στον τρόπο διακυβέρνησης οι όποιες λύσεις και εισηγήσεις θα πρέπει να είναι εφαρμόσιμες αλλιώς δεν υπάρχει ουσία να τις θέτεις.

Το κάθε προεκλογικό πρόγραμμα είναι και μια υπόσχεση προς τους ψηφοφόρους. Πλέον η έμφαση θα πρέπει να βρίσκεται στην ειλικρίνεια και όχι σε προτάσεις που πιθανόν να χαϊδεύουν τα αυτιά μας αλλά στην πράξη, όπως φαίνεται δεν μπορούν να υλοποιηθούν.

Μιχάλης Κ. Πούρος

Η Τρόικα, Καουμπόικα…

Μπήκε και η Τρόικα στη ζωή μας, και η κατάθλιψη της οικονομίας βαθαίνει περισσότερο. Διαφαίνεται ότι η Τρόικα δεν έχει διάθεση να αντικρίσει τα προβλήματα της οικονομίας μας με ανθρωπισμό και κοινωνική ευαισθησία. Προσωπικά πιστεύω ότι θα προτείνει άδικες εισοδηματικές συνταγές και θα στοχεύσει τους εργαζόμενους και τις κοινωνικές παροχές. Θα ακολουθήσει δηλαδή την ιδία συνταγή που πρότεινε (με την θηλιά στο λαιμό) και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, όπου δεν είναι άλλη, από την μονόπλευρη υπερβολική λιτότητα.

Η συνταγή αυτή έχει αποτύχει παταγωδώς, όπου εφαρμόστηκε και θα αποτύχει και στην χώρα μας. Δεν μπορείς να παίρνεις τα λεφτά από τους μισθωτούς οι οποίοι κρατούν το παζάρι ζωντανό και να αφήνεις στο απυρόβλητο τον πλούτο. Δεν ακούσαμε καμία τοποθέτηση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τον «κρυφό πλούτο» ανά τον κόσμο που μπορεί να φτάνει τα 32 τρισεκατομμύρια. Έτσι και εδώ καμία κουβέντα από την Τρόϊκα για τους παχουλούς αδρανείς λογαριασμούς. Κάποιοι για πολλά χρόνια πολλαπλασίαζαν τα εκατομμύρια τους από την Κυπριακή Οικονομία και τώρα εξαφανίστηκαν.

Φυσικά οι Τροϊκανοί γιατί να αναζητήσουν άλλες συνταγές όταν εδώ στην Κύπρο βρίσκουν υποστηρικτές της λιτότητας και των μονόπλευρων μέτρων ενάντια των εργαζομένων;

Είναι πολλοί εδώ στην Κύπρο που χαίρονται με την κάθοδο της Τρόικας αφού θεωρούν ότι τώρα είναι η ώρα να πάρουν πίσω δικαιώματα και κατακτήσεις. Τρανό παράδειγμα οι εργοδοτικές οργανώσεις που ενώ πριν λίγο καιρό συζητούσαν αναδιαμόρφωση της ΑΤΑ τώρα ζητούν κατάργηση της από την Τρόικα.

Επιπλέον συγκεκριμένοι βουλευτές αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη μετατοπίζοντας το τεράστιο πρόβλημα των Τραπεζών σε μια αντιπαράθεση μεταξύ των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Δυστυχώς σε αυτό συμβάλουν και τα πλείστα ΜΜΕ, τα οποία συνεχίζουν να προσφέρουν την χειριστή υπηρεσία στον τόπο αφού το μόνο που καταφέρνουν μέσα από τις κατευθυνόμενες ειδήσεις, είναι να εξυπηρετούν προεκλογικές σκοπιμότητες παρά την ίδια την δημοσιογραφία ως λειτούργημα.

Καταληκτικά, στο μυαλό μας πρέπει να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα, μακριά από αυτή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και το θόλο τοπίο:

1. Πέραν από τις όποιες πιθανές αδυναμίες της παρούσας κυβέρνησης για την Οικονομία, η Τρόικα δεν θα ερχόταν στην Κύπρο εάν δεν υπήρχε το τεράστιο πρόβλημα με την έκθεση των Κυπριακών Τραπεζών στα Ελληνικά ομολόγα και για το οποίο, όπως διαφαίνεται, ευθύνονται αποκλειστικά τα Διοικητικά Συμβούλια των Τραπεζών αλλά και η αρμόδια εποπτική αρχή που είναι η Κεντρική Τράπεζα.

2. Δυστυχώς, η προεκλογική εκστρατεία που έχει αρχίσει εδώ και καιρό πλήττει ανεπανόρθωτα τον τόπο αφού κάποιοι προτιμούν το ρολό του Δούρειου Ίππου ενθαρρύνοντας την Τρόικα σε αντιλαϊκά μετρά, βγάζοντας και πολλά απωθημένα για τις αδυναμίες στον δημόσιο τομέα, τις οποίες οι ίδιοι δημιούργησαν.

3. Η Eπιτροπή Οικονομικών της Βουλής έχει επιτύχει εδώ και καιρό να σταματήσει όλα τα νομοσχέδια αλλά και προτάσεις του ΑΚΕΛ τα όποια στόχευαν στον πλούτο αλλά και τους μεγάλους φοροφυγάδες. Αντίθετα με μανία επιζητά εδώ και καιρό και άλλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.

4. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πιθανές προτάσεις της Τρόικας για ιδιωτικοποιήσεις και κατάργηση της ΑΤΑ συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό με τις πάγιες τοποθετήσεις του ΔΗΣΥ αφού έχουν σαν βάση τον νεοφιλελευθερισμό, το μοντέλο δηλαδή που μας δημιούργησε όλα αυτά τα προβλήματα.

5. Δεν υπάρχουν αυταπάτες ότι θα υπάρξουν μετρά λιτότητας αφού ο τελικός λογαριασμός από τις ζημίες των Τραπεζών λόγο του PSI ολοένα και ανεβαίνει. Όμως τα όποια μέτρα δεν θα πρέπει να είναι μονόπλευρα αφού και ο πλούτος έχει να δώσει πολλά.

6. Η Κύπρος είναι μικρή οικονομία και εύκολα μπορεί να ανακτήσει δυνάμεις φτάνει να υπάρξει έμφαση και σε μέτρα που να προωθούν και να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη και όχι μόνο σε μέτρα που απλά θα αφαιρούν λεφτά από την αγορά.

7. Η προοπτική του φυσικού αερίου θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ώστε τα όποια μέτρα, να επεκτείνονται σε ένα λογικό χρονοδιάγραμμα εφαρμογής και όχι σε ένα άμεσο ξεζούμισμα.

8. Η ψυχολογία της αγοράς είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για να επανέλθει το θετικό κλίμα. Απαιτείται περισσότερη σοβαρότητα σε δηλώσεις που πλήττουν την αξιοπιστία μας και αποθαρρύνουν τις όποιες επενδύσεις. Οι χειρισμοί του φθινόπωρου θα είναι καθοριστικοί για το πόσο «βαρύς» θα είναι ο χειμώνας της Τρόικας.

9. Τα όποια μέτρα θα πρέπει να είναι προϊόν διαλόγου και όχι επιβολής. Η Τρόικα θα πρέπει να αντιληφθεί ότι η προώθηση μέτρων μέσα από τον θεσμοθετημένο  διάλογο των κοινωνικών εταίρων, προεξοφλά και την αποτελεσματική εφαρμογή τους.

10. Έστω και τώρα επιβάλλεται να αφεθούν στην άκρη οι μικροπολιτικές και προεκλογικές σκοπιμότητες και να ενισχυθεί συλλογικά η διαπραγματευτική θέση της Κυβέρνησης και όχι να υποβοηθείται η Τρόικα, από τους γνωστούς ύποπτους για να συμπεριφέρεται καουμπόικα...

Μιχάλης Κ. Πούρος

Εκλογές για χάος ή για ελπίδα….

Η Ελλάδα οδεύει προς νέες εκλογές και όλη η Ευρώπη παρακολουθεί τα τεκταινόμενα με κομμένη την ανάσα. Περισσότερο άγχος έχουμε εδώ στην Κύπρο, αφού τυχόν ένα αποτέλεσμα που θα οδηγήσει την Ελλάδα στην δραχμή, δηλαδή στην χρεοκοπία, είμαστε οι πρώτοι που θα κτυπηθούμε βαριά από αυτό το οικονομικό τσουνάμι.

Με τυχόν πτώχευση της Ελλάδας, θα χαθούν πολλά κεφάλαια των Κυπριακών τραπεζών οι οποίες είχαν την «σοφία» να εκτεθούν σε τόσο μεγάλο βαθμό στα Ελληνικά ομόλογα. Οι επιπλέον τεράστιες ζημιές των τραπεζών είναι ικανές να οδηγήσουν την Κυπριακή οικονομία σε κατάρρευση. Το χρήμα είναι το κύριο οξυγόνο για να αναπνέει μια οικονομία και οι Τράπεζες μας έχουν αφήσει πολύ από αυτό το οξυγόνο στον αέρα με αποτέλεσμα σήμερα να κινδυνεύουμε από οικονομική ασφυξία. Η Κυπριακή Κεντρική Τράπεζα που έχει την ευθύνη να ελέγχει την «βαλβίδα οξυγόνου» της κάθε Τράπεζας απέτυχε παταγωδώς. Οι συνέπειες από μια τέτοια κατάρρευση θα είναι πολύ πιο επώδυνες στον απλό πολίτη, ο οποίος δεν ευθύνεται για αυτή την κακοδιαχείριση κεφαλαίων.

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι για την παγκόσμια οικονομική κρίση ευθύνεται το ακραίο οικονομικό σύστημα του νεοφιλελευθερισμού το οποίο τελικά έχει πετύχει τον στόχο του να γίνουν οι πλούσιοι, πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, εξαφανίζοντας σταδιακά και την μεσαία τάξη. Είναι πλέον αντιληπτό ότι η πολυδιαφημιζόμενη παγκοσμιοποίηση, αντί να στοχεύει στην διεθνοποίηση της ευημερίας, μοιράζει μόνο προβλήματα και δυστυχία.

 

Πέραν όμως, από τις αδυναμίες του συστήματος, για την συνεχιζόμενη Ελληνική οικονομική και πολιτική κρίση ευθύνες συναντούμε πρώτα και κύρια στην ανεξέλεγκτη διαφθορά και κακοδιαχείριση των εκάστοτε Ελληνικών Κυβερνήσεων (από ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία) οι οποίοι έχουν φέρει την χώρα στα σημερινά χάλια. Φυσικά αυτές οι κυβερνήσεις εκμεταλλεύτηκαν και την ανοχή της μεγάλης μάζας των Ελλήνων ψηφοφόρων που τους στήριζαν επί σειρά ετών. Δεν φτάνει που φόρτωσαν στην χώρα ένα δυσβάστακτο χρέος και ένα τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα διαπραγματευτήκαν με τον χειρότερο τρόπο τα μνημόνια από τον Μηχανισμό στήριξης.

Είναι μεγάλη η αποτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να δώσει σωστές λύσεις αφού τελικά επικρατεί το εθνικό συμφέρον των μεγάλων χωρών έναντι του συνόλου, μετατρέποντας την σε μια Ένωση πολλών ταχυτήτων όπου πλέον οι φτωχές χώρες θα είναι οικονομικά όμηροι των δυνατών. Δυστυχώς, η Ευρώπη αντί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της Ελλάδας με ανθρωπισμό και ρεαλισμό, ώθησε τα πράγματα σε χειρότερες καταστάσεις μέσα από πολιτικές ακραίας λιτότητας. Τα μνημόνια που σέρβιραν στην Ελλάδα δεν έδωσαν θεραπεία αλλά έπληξαν άμεσα την ρευστότητα και απώθησαν την ανάπτυξη. Η κα. Μέρκελ και ο κ. Σαρκοζί θέλησαν να προστατεύσουν πρώτα και κύρια τα δικά τους κεφάλαια και συμφέροντα θέτοντας σε δεύτερη μοίρα το καλό του Ελληνικού λαού αλλά και της Ευρώπης γενικότερα. Για αυτές τους τις ακραίες αποφάσεις ο κ. Σαρκοζί έχει ήδη πάει σπίτι του, και η κα. Μέρκελ εάν δεν αλλάξει στρατηγική διαφαίνεται ότι και αυτή θα έχει την ίδια κατάληξη.

Ευθύνες καταγράφονται και στην διαχρονική αποτυχία της Ελληνικής Αριστεράς να δώσει ενιαία εναλλακτική επιλογή στον λαό. Ακόμη και τώρα που ο λαός τους έδειξε μια ξεκάθαρη διάθεση να τους εμπιστευθεί απέτυχαν να αφήσουν στην άκρη τα κομματικά τους συμφέροντα για το καλό του τόπου.

Η δε απόφαση του κ. Σαμαρά να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές αυτή την δεδομένη στιγμή κρίνεται ως άκρως απαράδεκτη. Είναι εμφανές ότι τέτοιοι πολιτικοί ηγέτες είναι πολύ κατώτεροι των περιστάσεων. Η Ελλάδα χρειαζόταν επίμονα μια περίοδο σταθερότητας μέσα σε κλίμα ενότητας και όχι εκλογές και το αλαλούμ που βλέπουμε σήμερα. Φαίνεται ότι κάποιοι δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους και ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η καρέκλα και τα αξιώματα.

Οι πρόσφατες εκλογές δεν έδειξαν φώς στο τούνελ αλλά αντίθετα βύθισαν περισσότερο την χώρα στο σκοτάδι. Επιτέλους, όλοι οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες θα έπρεπε να είχαν πάρει τα μηνύματα. Η Ελλάδα βουλιάζει και το κουπί θα πρέπει να το τραβήξουν όλοι μαζί και όχι ο καθένας να πηδά στην θάλασσα για να σώσει τον εαυτούλη του. Αν βουλιάξει η Ελλάδα όλοι θα βρεθούν στον βυθό και μαζί και η Κύπρος η οποία έχει αφεθεί να εκτεθεί στα Ελληνικά ομόλογα.

Μια ενωμένη ελληνική αριστερά μπορεί να δώσει διέξοδο. Μπορεί να δώσει στο λαό μια ειλικρινή ρεαλιστική πρόταση. Η σύνεση και η λογική προστάζουν ότι τα μνημόνια δεν μπορούν εύκολα να καταργηθούν. Θα μπορούσε όμως να διεκδικηθεί μια επαναδιαπραγμάτευση με κάποιους άλλους όρους οι όποιοι θα επιτρέπουν και μέτρα προς την πλευρά της ανάπτυξης.

Η Ελλάδα δεν θα πρέπει να μπει στο περιθώριο της Ευρώπης, βγάζοντας την έξω από το ευρώ. Μία τέτοια κίνηση δυνατόν να θέσει σε κίνδυνο ακόμη και εθνικά πολιτικά ζητήματα αφού η Τουρκία δεν έπαψε ποτέ να καραδοκεί.

Βλέποντας όλα αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα νιώθεις μέσα σου μια απέραντη λύπη. Λύπη για το πώς κατάντησε αυτή η χώρα, διότι περί κατάντιας πρόκειται. Μια χώρα που δίδαξε τον κόσμο τόσα πολλά ιδεώδη όπως η Δημοκρατία, το Ολυμπιακό πνεύμα και έχει προσφέρει στην ανθρωπότητα ένα απέραντο Πολιτιστικό πλούτο. Δυστυχώς, η Ελλάδα του Σωκράτη, του Αριστοτέλη, του Πυθαγόρα δεν έχει ούτε την παραμικρή σχέση με την Ελλάδα του χαοτικού σήμερα.

Ο Ελληνικός λαός νιώθει θυμωμένος και αδικημένος, όμως στις 17 του Ιούνη θα πρέπει να προσγειωθεί και να ψηφίσει με την λογική και όχι με το συναίσθημα. Τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών θα κριθούν ως θετικά εάν θα οδηγήσουν την χώρα σε σχηματισμό κυβέρνησης που θα αφήσει την χώρα στο Ευρώ και όχι να την γυρίσει πίσω στην δραχμή, με ξεκάθαρη εντολή έστω μερικής επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου για να υπάρξουν και προοπτικές οικονομικής ώθησης.

Ας ελπίσουμε ότι η νέα Κυβέρνηση (αν προκύψει) θα διεκδικήσει κάτι περισσότερο από την άσπλαχνη Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι θα οδηγήσει την χώρα με την μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση μακριά από τον γκρεμό, σε συνθήκες σταθερότητας, κάτι που θα βοηθήσει την ανάπτυξη αλλά και την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.

Φυσικά εδώ στην Κύπρο θα πρέπει να προετοιμαστούμε για τα χειρότερα εφαρμόζοντας προληπτική στρατηγική για κάθε αρνητικό ενδεχόμενο.

Ας ελπίσουμε ότι στις 17 Ιουνίου θα έχουμε εκλογές που θα δώσουν ελπίδα και όχι χάος. Ευτυχώς που έκτισαν αυτό τον φάρο Πολιτισμού πάνω σε ένα λόφο για να δίνει έστω μια ελπίδα ότι η Ελλάδα μπορεί να επανέλθει, να μεγαλουργήσει ξανά και να καταφέρει πολλά. Η ελπίδα μας λοιπόν με όλα αυτά τα λυπηρά που βλέπουμε ο λόφος του Παρθενώνα…αυτός απέμεινε!

Μιχάλης Κ. Πούρος

OXI στον Νεοναζισμό, Όχι σε Χειρότερες μέρες…

Στις 09 Μαΐου γιορτάζεται η Ρωσική Νίκη στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ενάντια στον Χιτλερο-φασισμό. Με αυτή την ευκαιρία θα ήθελα να επισημάνω δύο σημαντικά ζητήματα τα οποία θα πρέπει να μας προβληματίσουν ιδιαίτερα:

 

Το πρώτο έχει να κάνει με την εξάπλωση Νεοναζιστικών, Φασιστικών στοιχείων και οργανώσεων στην Κύπρο ακολουθώντας το ανησυχητικό κύμα που υπάρχει στην Ευρώπη. Άλλωστε τα ποσοστά που κέρδισε η Χρυσή Αυγή στις πρόσφατες εκλογές στην Ελλάδα μόνο αδιάφορους δεν πρέπει να μας αφήνουν. Είναι κατάντημα η Ελλάδα να πέρασε τόσα από την Ναζιστική Γερμανία και κάποιοι να τα έχουν ξεχάσει. Είναι κατάντημα οι υποστηριχτές του Άουσβιτς και του Νταχάου να παίρνουν σχεδόν 7% στην χώρα που γέννησε την δημοκρατία. Δυστυχώς, η τρέλα του Χίτλερ συνεχίζει 67 χρόνια μετά να μολύνει μυαλά και συνειδήσεις. Δυστυχώς, η εμφάνιση οργανώσεων όπως η Χρυσή Αυγή μας στέλνει το μήνυμα ότι θα πρέπει να επαγρυπνούμε και ότι με κάθε τρόπο η νεολαία μας πρέπει να προστατευθεί από το δηλητήριο τους. Τα αυξανόμενα κοινωνικό-οικονομικά προβλήματα αλλά κυρίως το μεταναστευτικό, δίνουν υπόβαθρο και διευκολύνουν την εξάπλωση του εθνικισμού και είναι για αυτό που επιβάλλεται μια πιο δραστική και σωστή αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων.

Το δεύτερο ζήτημα που θα πρέπει να μας προβληματίσει είναι η συντονισμένη προσπάθεια από κάποιους για παραχάραξη των ιστορικών γεγονότων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Επιχειρούν να μειώσουν την προσφορά του Κομμουνιστικού Κινήματος και του Κόκκινου Στρατού του οποίου ο ρόλος ήταν καθοριστικός στην νίκη επί του «Άξονα». Αυτή η προσπάθεια αποτελεί μια τεράστια προσβολή προς τα πέραν των 20 εκατομμυρίων θυμάτων που έδωσε η Σοβιετική Ένωση για να σταματήσει την Ναζιστική επέλαση και να νικηθεί ο Χιτλεροφασισμός.

Σήμερα, 67 χρόνια μετά βλέπουμε και ζούμε ακόμη παρενέργειες αυτών των αρωστημένων Φασιστικών αντιλήψεων. Οι φρικιαστικές εικόνες των εγκλημάτων του Χίτλερ δεν πρέπει να επανέλθουν στην ζωή μας. Η ανθρωπότητα θα πρέπει να συνεχίσει να παλεύει για καλύτερες μέρες και όχι για χειρότερες…

 

Μιχάλης Πούρος

Έχουν φΡΙΚάρει…

Το ΡΙΚ έχει αποδείξει ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό ότι αποτελεί μια όαση στα ποιοτικά προγράμματα. Συνάμα είναι το μόνο τηλεοπτικό κανάλι που δίνει μεγάλη έμφαση στην παράδοση και στην κουλτούρα του τόπου μας. Πρωτοπορεί τόσο στην τηλεόραση όσο και στο ραδιόφωνο με προγράμματα που προάγουν την επαναπροσέγγιση την πολυπολιτισμικότητα και τον σεβασμό στην διαφορετικότητα. Το ΡΙΚ αποτελεί τον μοναδικό σύνδεσμο άμεσης ενημέρωσης με τους απόδημους μας.

Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που το ΡΙΚ παρουσιάζει πολύ ανεβασμένα ποσοστά τηλεθέασης και ακροαματικότητας. Δεν είναι τυχαίο που το ΡΙΚ απέκτησε ένα πιστό κοινό και αποδεικνύει ότι η κρατική τηλεόραση μπορεί να ανταγωνιστεί την ιδιωτική προτάσσοντας την ποιότητα αντί την υπερβολική έμφαση στην εμπορικότητα.

Όλα αυτά φαίνεται να έχουν ενοχλήσει τους βουλευτές του ΔΗΚΟ και επικαλούνται ζητήματα κακοδιαχείρισης και κατευθυνόμενων ειδήσεων. Διαμαρτύρεται το ΔΗΚΟ που επί δικής του διακυβέρνησης ο προϋπολογισμός του ΡΙΚ ήταν πολλαπλάσιος και δεν είχε αυτές τις επιτυχίες. Διαμαρτύρεται το ΔΗΚΟ για κατευθυνόμενες ειδήσεις που επί δικής τους διακυβέρνησης άλωσαν πραγματικά το ίδρυμα με τις πολιτικές τους παρεμβάσεις .

Δεν πείθουν κανένα με αυτά τα επιχειρήματα. Είναι ξεκάθαρο ότι οι κύριοι βουλευτές του ΔΗΚΟ με την απόφαση για αναβολή της έγκρισης του Προϋπολογισμού θέλουν να πλήξουν το ίδρυμα και την προσφορά του. Θέλουν να μειώσουν τις επιτυχίες του ΡΙΚ και συνεχίζουν για ακόμα μια φορά επιλεκτικά να πλήττουν τα συμφέροντα της Κρατικής Τηλεόρασης.

Δεν ισχυρίζομαι ότι το ΡΙΚ διεκδικεί το αλάθητο όμως ιδιαίτερα οι φετινές επιτυχίες του μέσα από ένα μειωμένο προϋπολογισμό, δεν δικαιολογεί τέτοια αντιμετώπιση.

Το γεγονός ότι κινδυνεύουν οι υπάλληλοι του ΡΙΚ να μην πληρωθούν αυτό και μόνο θα έπρεπε να προβληματίσει περισσότερο τους βουλευτές των υπολοίπων κόμματων και ιδιαίτερα του ΑΚΕΛ για να υποβάλουν ένσταση στο αίτημα του ΔΗΚΟ.

Είναι απαράδεκτο να έχουμε σχεδόν μπει στον Απρίλιο και η Βουλή ακόμη να συζητά τον Προϋπολογισμό του 2012. Γνωρίζω ότι αυτές οι καθυστερήσεις δημιουργούν μεγάλα προβλήματα και σε άλλους Ημικρατικούς Οργανισμούς και οι βουλευτές μας θα πρέπει να επισπεύσουν τις διαδικασίες δείχνοντας περισσότερη σοβαρότητα. Είναι λυπηρό οι Ημικρατικοί Οργανισμοί αυτού του τόπου να καταγράφουν επιτυχίες και η Βουλή αντί να τους διευκολύνει να προχωρεί με αναβολές βάζοντας εμπόδια στην λειτουργία τους.

Οι βουλευτές του ΔΗΚΟ θα έπρεπε να δώσουν συγχαρητήρια στο ΡΙΚ για τα ψηλά ποσοστά που λαμβάνει από την AGB και όχι να το καταδιώκουν με αυτό τον τρόπο. Κατά συνέπεια, ας αφήσουν το ΡΙΚ να επιτελέσει το πολύ σημαντικό έργο του, συνεχίζοντας να προσφέρει στην κοινωνία μας και ας σταματήσουν να φΡΙΚάρουν με τα θετικά αποτελέσματα του Ιδρύματος...

Μιχάλης Κ. Πούρος

Κύριε Αναστασιάδη δεν προλαβαίνεις…

Η μόνη λογική αιτία, που μπορώ να δώσω στον Νίκο Αναστασιάδη για να αρχίσει από τώρα την προεκλογική εκστρατεία, είναι για να προλάβει να φτιάξει το πολιτικό του image.

Φυσικά η προσπάθεια να δημιουργηθεί μια θετική εικόνα για τον κύριο Αναστασιάδη άρχισε εδώ και καιρό και απλά τώρα μας είπε και το αυτονόητο. Άλλωστε το ενώνουμε δυνάμεις ήταν ένα σύνθημα από τις Βουλευτικές που εννοούσε βασικά να ενωθούν η κεντροδεξιά, η δεξιά, και ακροδεξιά για να εκλέγει ο ίδιος Πρόεδρος.

Ακούγοντας τον κύριο Αναστασιάδη στην ομιλία του κατά το 14Ο Συνέδριο του ΔΗΣΥ διερωτήθηκα τι πραγματικά θα γίνει αυτός ο τόπος αν εκλέγει τελικά στις εκλογές του 2013. Κρίνοντας από τα όσα έχω ακούσει δεν υπάρχει αμφιβολία ότι προτείνει μια επικίνδυνη πολιτική στο Κυπριακό και συνάμα εισηγείται ένα οικονομικό μοντέλο το όποιο έχει ήδη αποτύχει παταγωδώς.

Δεν θα αναφερθώ σε όλα τα κουφά που άκουσα αλλά πραγματικά η θέση για να ενταχθεί η Κύπρος στο ΝΑΤΟ δείχνει με τον καλύτερο τρόπο με πόση πολιτική επιπολαιότητα θα διαχειριστεί το Κυπριακό πρόβλημα. Απλά να θυμίσουμε στον κ. Αναστασιάδη ότι δύο πολύ πιστοί φίλοι της Κύπρου, η Κίνα και η Ρωσία μας έσωσαν πολλές φορές από τις διπλωματικές παγίδες που μας έστηναν οι Αγγλοαμερικανικοί και το ΝΑΤΟ. Ακόμη και η συζήτηση ενός τέτοιου ενδεχόμενου δυνατό να μας προκαλέσει ζημία αφού θα στείλουμε ξεκάθαρα μηνύματα αχαριστίας προς τις δυο αυτές φίλες χώρες.

Αυτές είναι ιδεοληψίες κ. Αναστασιάδη. Να προδίνεις τους φίλους σου για να ικανοποιείς τους δογματισμούς σου. Όμως άλλο οι δογματισμοί και οι ιδεοληψίες και άλλο τα γεγονότα και τα δεδομένα τα όποια λεν ότι το 1974 συνεργοί στην καταστροφή της Κύπρου ήταν το ΝΑΤΟ και η CIA. Αλλά ξέχασα, εσείς δεν υιοθετείτε το πόρισμα της Βουλής για τον φάκελο της Κύπρο. Θέλετε να πιστέψουμε ότι όλα οργανώθηκαν από τους εξωγήινους.

Για την οικονομία τα πράγματα είναι απλά. Ουσιαστικά ο κύριος Αναστασιάδης θέλει να αφήσουμε πίσω μας το επιτυχημένο μοντέλο της μεικτής αγοράς και να πάμε στο ακραίο νεοφιλελεύθερο συντηρητικό μοντέλο όπου όλα ιδιωτικοποιούνται και ο πλούτος της χώρας πηγαίνει στα χέρια των λίγων. Θέλει να φέρει στην Κύπρο το μοντέλο που δημιούργησε την Παγκόσμια Οικονομική Κρίση. Θέλει να κάνει αυτά που η Θάτσερ έκανε στην Αγγλία και η χώρα πληρώνει ακόμα το τίμημα.

Αυτά και άλλα πολλά ελπίζω να ακούν οι Σοσιαλιστές της ΕΔΕΚ αλλά και οι Κεντρώοι του ΔΗΚΟ. Όλοι πρέπει να τα ακούμε για να αρχίσει ένας έντονος προβληματισμός. Ένας προβληματισμός ο όποιος μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι εκλογές του 2013 θα είναι τελικά με μια προτεραιότητα. Να χάσει ο κύριος Αναστασιάδης για να γλυτώσει η Κύπρος από τις καταστροφικές του ιδέες. Αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος όλων των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου.

Όσον αφορά το image του, όσους επικοινωνιολόγους και αν επιστρατεύσουν στο ΔΗΣΥ δεν φτιάχνεται η εικόνα γιατί ευτυχώς ο κόσμος έχει μνήμη και τιμωρεί την ασυνέπεια και τις πρόσκαιρες καιροσκοπικές συμφεροντολογικές μεταλλάξεις.

Η εμπιστοσύνη δεν κερδίζεται από την μια μέρα στην άλλη ούτε ακόμη και με τα καλύτερα επικοινωνιακά τεχνάσματα. Η εικόνα του καθενός είναι ριζωμένη στο μυαλό του κόσμου και δύσκολα αλλάζει.

Η δική μου εκτίμηση είναι ότι ακόμη και με ένα χρόνο προεκλογική ο κύριος Αναστασιάδης δεν μπορεί να κτίσει την σωστή εικόνα που θα εμπιστευτεί η πλειοψηφία των ψηφοφόρων.

Κατά συνέπεια, κύριε Αναστασιάδη άδικος κόπος. Δεν προλαβαίνεις…

Μιχάλης Κ. Πούρος