Πίσω από την αποχή, ξανά…

Το κύριο περιεχόμενο σε αυτό το άρθρο έχει δημοσιευτεί ξανά τον περασμένο Ιούνιο και αναφερόταν στις Βουλευτικές Εκλογές όπου η αποχή είχε φτάσει στο 21.32%. Και τότε το μεγάλο ποσοστό ήταν η αιτία να προβαίνουν όλοι σε ένα ειλικρινή προβληματισμό αλλά χωρίς ουσιαστικά μέτρα αφού όπως φάνηκε και στις πρόσφατες Δημοτικές εκλογές η αποχή παρουσιάζει αυξητική τάση (33.38% αποχή στην εκλογή Δημάρχων και 35.36% αποχή στην εκλογή Δημοτικών Συμβουλίων). Έχω εμπλουτίσει το άρθρο μου με κάποια νέα στοιχεία χωρίς να αλλοιώνεται η ουσία του ζητήματος. Ελπίζω ο προβληματισμός αυτή την φορά να μην περιοριστεί μόνο, σε θεωρητικές επισημάνσεις.

 

Ο κάθε ευσυνείδητος πολίτης προβληματίζεται για αυτή την μεγάλη καταγεγραμμένη επαναλαμβανόμενη πλέον απουσία από την κατά τα άλλα γιορτή της Δημοκρατίας. Προσωπικά ανησυχώ για αυτή την νέα τάση ιδιαίτερα ανάμεσα στην νεολαία η οποία βγάζει μια αρνητική στάση, απέναντι στα κόμματα, στην πολιτική αλλά και τους θεσμούς που αντιπροσωπεύει.

 

Βεβαιότατα η αποχή δεν οφείλεται σε μία και μόνο αιτία αλλά εντοπίζω τρεις κύριες αρνητικές αντιλήψεις / συμπεριφορές οι οποίες μπορεί και να συμπίπτουν και οι οποίες οδηγούν σε αυτή την πολιτική έκφραση:

1. Οι διαμαρτυρόμενοι: Υπάρχουν αυτοί που νιώθουν αδικημένοι για τον δικό τους υποκειμενικό λόγο και έτσι νιώθουν ότι με την αποχή παίρνουν έμμεσα εκδίκηση. Αναμφίβολα η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Υπάρχουν αιτήματα τα οποία αντικειμενικά επιβάλουν λύσεις ενώ υπάρχουν και αιτήματα που βασίζονται ξεκάθαρα στην σφαίρα του παράλογου, και του υπέρμετρου προσωπικού συμφέροντος. Πέραν από την ικανοποίηση αιτημάτων υπάρχουν και αυτοί που απέχουν ως διαμαρτυρόμενοι για το σημερινό πολιτικό λόγο αλλά και για την αρνητική κατάσταση στην πολιτική ζωή του τόπου. Επιπλέον, η οικονομική κρίση έχει σίγουρα αυξήσει τους συμπολίτες μας που εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία.

2. Οι απαθείς: Εδώ συναντούμε αυτούς που δεν αναγνωρίζουν αυτό που είπε ο Αριστοτέλης ότι δηλαδή ο άνθρωπος είναι πολιτικό ον. Δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για τα πολιτικά δρώμενα του τόπου και πολύ συχνά καταφεύγουν στην εύκολη φράση «οι Πολιτικοί είναι όλοι ίδιοι». Δεν τους νοιάζει αν παίρνονται πολιτικές αποφάσεις που τους επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα και είναι μόνιμα εκτός οποιασδήποτε πολιτικής σκέψης και αντίληψης. Προσωπικά θεωρώ την απάθεια ως την πιο επικίνδυνη συμπεριφορά για την Δημοκρατία.

 

3. Οι αμελείς: Τέλος έχουμε αυτούς που πραγματικά διαπρέπουν με την ανοργανωσιά τους. Εδώ αναφέρομαι σε αυτούς που έχασαν τα εκλογικά τους βιβλιάρια και ζητούσαν τελευταία ώρα να βγάλουν άλλα. Αναφέρομαι σε αυτούς που πήγαν να ψηφίσουν με την πολιτική ταυτότητα ή με το διαβατήριο. Αλλά και σε αυτούς που δεν είχαν εγγραφεί έγκαιρα στους εκλογικούς καταλόγους για να μπορέσουν να εξασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.

 

Θεωρώ ότι αυτές οι τρεις μορφές συμπεριφοράς δίνουν σε μεγάλο βαθμό την εικόνα για το ποιοι εντάσσονται στην ομάδα της αποχής. Τα μεγάλα ποσοστά αποχής αποτελούν πρόκληση για ολόκληρο το πολιτικό οικοδόμημα της Κύπρου αλλά και για την κοινωνία μας, για να μην επαναληφθεί αυτή η εικόνα στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Για να επιλυθεί όμως ένα πρόβλημα θα πρέπει σίγουρα να παρθούν διορθωτικά μέτρα όπως επίσης και να αλλάξουν νοοτροπίες ως ακολούθως:

A. Η επαφή με τον κόσμο: Επιβάλλονται οι πιο συχνές επαφές των πολιτικών με τον απλό άνθρωπο ώστε να σμικρυνθεί το επικοινωνιακό χάσμα που υπάρχει σήμερα αλλά και για να παίρνουν οι πολιτικοί συνεχώς τον παλμό της κοινωνίας. Ιδιαίτερα στο κόμμα μας υπάρχουν τεράστια περιθώρια για να βελτιωθεί ο κομματικός μηχανισμός μέσα από ενίσχυση, αποκέντρωση και αναδιοργάνωση, ώστε να επιτευχθεί περισσότερη ευελιξία και αποτελεσματικότητα. Σίγουρα υπάρχουν αιτήματα τα οποία μπορούν να επιλυθούν άμεσα, υπάρχουν όμως και προβλήματα που χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να εξευρεθούν λύσεις. Τουλάχιστον ο κάθε Πολίτης να γνωρίζει τί προσπάθειες έγιναν και να ξέρει ότι το αίτημα του δεν ικανοποιήθηκε για συγκεκριμένους αντικειμενικούς λόγους. Η τεχνολογία πρέπει να μπει περαιτέρω στην υπηρεσία των βουλευτών για συνεχή επικοινωνία με το κοινό (ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης κ.α.).

B. Το επίπεδο της πολιτικής: Επιβάλλεται να ανεβεί το επίπεδο του πολιτικού λόγου. Ο Πολίτης δικαιούται κάτι πολύ περισσότερο από τις υπερβολές, την καταστροφολογία, τον μηδενισμό, τον λαϊκισμό και την κασσανδρολογία. Ο Πολίτης δικαιούται ένα βελτιωμένο τρόπο συζητήσεων και επιχειρηματολογίας αφού οδεύομαι στο να αντιγράφουμε το αρνητικό φαινόμενο των τηλεοπτικών παράθυρων στην Ελλάδα όπου δεν υπάρχει περίπτωση να μιλά κάποιος και να μην τον διακόψουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην περνούν ξεκάθαρα τα μηνύματα στον λαό αλλά να βγαίνει μια συγχυσμένη εικόνα ότι λίγο πολύ πάλι τσακώνονται. Για να γίνονται σωστές συζητήσεις χρειάζονται και σωστοί συντονιστές / δημοσιογράφοι οι οποίοι θα πρέπει να επιδιώκουν με την σειρά τους, οι πολίτες να πάρουν ξεκάθαρα μηνύματα και θέσεις και όχι να επιδιώκουν την όξυνση και την αντιπαράθεση για να ανεβούν τα νούμερα της εκπομπής.

Γ. Τα ΜΜΕ: Επιβάλλεται τα ΜΜΕ να κρατήσουν μια πιο θετική προσέγγιση προς την πολιτική η οποία έχει πολλά θετικά για να προβληθούν. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου μέσα από εκπομπές προάγεται η απαξίωση με γενικά και αόριστα σχόλια τσουβαλιάζοντας όλους τους πολιτικούς σε ένα καλάθι χωρίς διαχωρισμό. Δυστυχώς, τα ΜΜΕ προβάλουν συνεχώς μια καταθλιπτική εικόνα γιατί ανακάλυψαν ότι αυτό πουλά καλύτερα. Με αυτή την τακτική παρασύρουν τους πολίτες σε μια απαισιοδοξία όπου όλα είναι μαύρα και αρνητικά. Θα πρέπει κυρίως η τηλεόραση που σήμερα δυστυχώς έχει την δύναμη να διαμορφώνει απόψεις και αντιλήψεις να δώσει περισσότερο χρώμα στις ειδήσεις πέραν από το μαύρο, να δώσει και την ευχάριστη νότα των πραγμάτων ώστε ο Πολίτης να αποκτήσει την ελπίδα μέσα του. Ο Κύπριος Πολίτης δικαιούται μια πιο ψηλού επιπέδου ενημέρωση και πληροφόρηση ώστε να διαμορφώνει καλύτερα τις δικές του αντιλήψεις.

Δ. Η εκλογική διαδικασία: Υπάρχουν μεγάλα περιθώρια για να απλοποιηθεί η εκλογική διαδικασία ώστε να γίνει πολύ πιο εύκολη και ευέλικτη η πρόσβαση στην ψηφοφορία. Επίσης κάποια στοιχεία που συζητούν έντονα οι πολίτες και θα πρέπει να διερευνηθούν είναι:

 Όχι σε δημάρχους πολλών θητειών.

 To ενδεχόμενο οριζόντιας ψηφοφορίας σε τοπικές εκλογές.

 Η εκλεξιμότητα των πιθανών υποψηφίων θα πρέπει να αναλύεται τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά.

 Η πολύ μεγάλη καθυστέρηση στην υπόδειξη υποψηφίων.

 

Κλείνοντας είναι ξεκάθαρο ότι η αποχή δεν εξυπηρετεί κανένα. Πολίτης = Πολιτική και καμία αποχή δεν μπορεί να αλλάξει αυτή την σχέση. Στο χέρι όλων είναι η Κύπρος να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση όσον αφορά την συμμετοχική δημοκρατία και όχι να πέφτουμε θύματα μιμητισμού από την πολύ μεγάλη αποχή που έχουν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.

 

Οι οπαδοί της αποχής θα πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα αλλά με ξεκάθαρες τοποθετήσεις και πρωτοβουλίες από ενεργά σύνολα και ενεργούς πολίτες. Στο ημι-κατεχόμενο νησί μας αντί να απέχουμε πρέπει να συμμετέχουμε. Το αποτέλεσμα θα είναι πολύ καλύτερο γιατί η όποια πρόοδος χρειάζεται συλλογικότητα και αισιοδοξία.

 

Μιχάλης Κ. Πούρος

Καμπανάκι για συσπείρωση…

Η όλη επικοινωνιακή στρατηγική του κ. Αναστασιάδη θα πρέπει να είναι ένα καμπανάκι για συσπείρωση του ΑΚΕΛ. Έχουν εδώ και καιρό αρχίσει την Προεκλογική εκστρατεία για τις Προεδρικές εκλογές του 2013 και όλα θυσιάζονται στον βωμό για να εκλεγεί πάση θυσία ο κος. Αναστασιάδης, Πρόεδρος. Έχουν μετατρέψει και τις Εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε Προεδρικές εκλογές χρησιμοποιώντας και πάλι μια επικοινωνιακή στρατηγική η οποία ισοπεδώνει και μηδενίζει τα πάντα, χαμηλώνοντας έτσι το επίπεδο του πολιτικού λόγου. Αυτή η εικόνα είναι ιδιαίτερα ξεκάθαρη στην εκλογική αναμέτρηση στον Δήμο Λεμεσού.

Η απόφαση του ΔΗΣΥ για μη στήριξη του Αντρέα Χρίστου φανερώνει τον πραγματικό τρόπο σκέψης αυτού του κομματικού χώρου αλλά και το πραγματικό πρόσωπο του ΔΗΣΥ και του Νίκου Αναστασιάδη. Ενώ πριν λίγο καιρό ο κύριος Αναστασιάδης έσταζε μέλι για τον Αντρέα Χρίστου και το έργο που έχει επιτελέσει, τελικά, άλλαξε κατεύθυνση. Φαίνεται ότι επικράτησαν οι δεξιόστροφες πιέσεις, για να μην υποστηριχτεί κάποιος που προέρχεται από την Αριστερά και το ΑΚΕΛ, άσχετα εάν ο Αντρέας Χριστού είναι ίσως ο πιο πετυχημένος Δήμαρχος που έχει περάσει ποτέ από την Λεμεσό. Βλέπετε το δόγμα «ενώνουμε δυνάμεις» συνεχίζεται. Δηλαδή να ενωθούν οι δυνάμεις της δεξιάς, της κεντροδεξιάς και της ακροδεξιάς με κύριο ορίζοντα τις Προεδρικές του 2013. Ο κύριος Αναστασιάδης αλλάζει θέσεις με κάθε ευκολία, μεταλλάσσεται έτσι ώστε να είναι αρεστός σε όλους. Ακολουθεί δηλαδή μια επικοινωνιακή τακτική, ότι θέλεις να ακούσεις θα το λέω, ώστε να δελεάσει ψηφοφόρους από όλους τους χώρους πλην φυσικά της Αριστεράς. Έτσι και σε αυτή την περίπτωση, παρόλο που ξεκάθαρα έχει τοποθετηθεί θετικά στο έργο του Αντρέα Χρίστου κρύβεται τώρα τάχατες πίσω από τις διαδικασίες του κόμματος.

Όλα αυτά τα επικοινωνιακά παιχνίδια δεν μας ξεγελούν αλλά αντίθετα ξεκαθαρίζουν το τοπίο και καταρρίπτουν μύθους που ο ΔΗΣΥ προσπάθησε να περάσει κατά καιρούς. Για παράδειγμα ο ΔΗΣΥ παρουσιαζόταν ως ο κύριος υποστηριχτής της κοινωνίας των πολιτών. Εδώ ξεκάθαρα η κοινωνία των πολιτών όχι μόνο δείχνει, αλλά φωνάζει και επαινεί την συνέχιση της Δημαρχίας Αντρέα Χρίστου. Συνεπώς ο ΔΗΣΥ έχει γράψει στα παλαιοτέρα των υποδημάτων του την κοινωνία των πολιτών για να εξυπηρετήσει τις δικές του σκοπιμότητες.

Σε όλη αυτή την ιστορία υπάρχει μόνο μία πραγματικότητα. Όλα θυσιάζονται στο βωμό της υποψηφιότητας του Νίκου Αναστασιάδη. Συνεπώς ο υποψήφιος του ΔΗΣΥ για την Λεμεσό είναι κατά κάποιο τρόπο η διέξοδος του Ν. Αναστασιάδη, ώστε, με κανένα τρόπο να μην δυσαρεστήσει την φανατική δεξιά της Λεμεσού. Άδικος κόπος. Ο κόσμος της Λεμεσού θα απαντήσει ξεκάθαρα ότι οι επιτυχημένοι Δήμαρχοι όπως ο Αντρέας Χρίστου πρέπει να επιβραβεύονται και όχι να θυσιάζονται για τις προσωπικές και κομματικές φιλοδοξίες. Ο Αντρέας Χρίστου έχει δώσει νέα πνοή στην πόλη του και αυτό το λένε όχι μόνο οι δημότες της πόλης αλλά και οι επισκέπτες της. Με το έργο του έχει επιβεβαιώσει για τα άριστα διοικητικά και οργανωτικά του καθήκοντα και είναι σίγουρο ότι η Λεμεσός θα του δώσει την ευκαιρία για ακόμη περισσότερα έργα την επόμενη πενταετία.

Ο κόσμος της Αριστεράς θα πρέπει να συμμετάσχει δυναμικά στις επερχόμενες Δημοτικές εκλογές στηρίζοντας τα ψηφοδέλτια και τους Υποψήφιους του ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις. Το ΑΚΕΛ έχει πρωτοστατήσει για την αναβάθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και θα συνεχίσει να την υπηρετεί με συνέπεια και υπευθυνότητα.

Συνεπώς για τις εκλογές του 2013 θα πρέπει ο κύριος Αναστασιάδης να πάρει δυνατή απάντηση το 2011. Συσπείρωση λοιπόν του ΑΚΕΛ σε όλους τους Δήμους και Κοινότητες, για να δώσουμε εμείς πρώτοι το μήνυμα στον κύριο Αναστασιάδη.

Μιχάλης Κ. Πούρος

Σχολική Εφορεία Ιδαλίου και το Μέλλον του Θεσμού…

Μέσα στα πλαίσια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης κύριος στόχος είναι να υπάρξει μια πιο ανθρωποκεντρική παιδεία. Σκοπός είναι να υπάρξουν σύγχρονα και ανθρώπινα σχολεία αλλά και ένα εκπαιδευτικό σύστημα που διαμορφώνει σωστούς χαρακτήρες. Μέσα από την εκπαίδευση θα πρέπει να καλλιεργείται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά και ο σεβασμός προς τη δημόσια περιουσία και το περιβάλλον. Ο ρόλος των Σχολικών Εφορειών με τα σημερινά δεδομένα κρίνεται ως καθοριστικός, για την δημιουργία σωστού εκπαιδευτικού περιβάλλοντος ώστε η μάθηση να γίνεται σε ιδανικές συνθήκες. Η συντήρηση, η διαφύλαξη και η ανάπτυξη των σχολικών χώρων αποτελούν μόνιμη έγνοια για κάθε Σχολική Εφορεία.

Ως Σχολική Εφορεία Ιδαλίου έχουμε αναγνωρίσει από την πρώτη στιγμή αυτό τον δύσκολο ρόλο και σε αυτά τα 5 χρόνια της θητείας μας προσπαθήσαμε να επιλύσουμε πολλά προβλήματα στα σχολεία της εκπαιδευτικής μας περιφέρειας αλλά και να τροχιοδρομήσουμε λύσεις για θέματα ανάπτυξης νέων σχολείων. Σημαντικά έργα και δράσεις που υλοποιήθηκαν ή ολοκληρώνονται σύντομα είναι:

• Α’ Δημοτικό - Υλοποιήθηκε η αναπαλαίωση του ιστορικού σχολείου και η ανέγερση νέου σχολικού κτηρίου.

• Β’ Δημοτικό - Ολοκληρώθηκε η ανέγερση νέων τάξεων, η αντισεισμική αναβάθμιση του σχολείου αλλά και οι αναδιαμορφώσεις εσωτερικών και εξωτερικών χώρων.

• Γ’ Δημοτικό – Ολοκληρώθηκαν έργα για επέκταση των αποθηκευτικών χώρων, συντηρήσεις και μονώσεις ταρατσών, και βελτιώσεις στον χώρο στάθμευσης.

• Λύκειο Ιδαλίου - Αναμένεται να ολοκληρωθεί σύντομα η αμφιθεατρική τάξη όπως επίσης και η ανέγερση νέων αιθουσών για την ειδική μονάδα εκπαίδευσης αλλά και η διαμόρφωση εσωτερικών χώρων. Επιπλέον, ολοκληρώνεται η συντήρηση των κτιρίων αλλά και των ανοικτών χώρων.

• Α’ Νηπιαγωγείο Α. Παναγίδη - Έχει συντηρηθεί και επιδιορθωθεί η περίφραξη του σχολείου και ολοκληρώνεται η ανέγερση νέας αίθουσας για την ειδική εκπαίδευση.

• Β’ Νηπιαγωγείο - Υλοποιήθηκε η ανέγερση νέου σχολικού κτηρίου.

• Γ’ Νηπιαγωγείο Αγ. Κων/νου & Ελένης - Ολοκληρώθηκε η ανέγερση νέων τάξεων και οι αναδιαμορφώσεις των εξωτερικών χώρων.

• Γραφεία Εφορείας - Ολοκληρώνεται σύντομα η επέκταση των γραφείων της Σχολικής Εφορείας αφού οι ανάγκες είναι πλέον αυξημένες.

Πέραν από τα πιο πάνω κτηριακά έργα, με την καθημερινή και σημαντική συνδρομή του προσωπικού μας, έγιναν και γίνονται πολύπλευρες και ποικιλόμορφες ενέργειες ώστε να υπάρχει συνεχής βελτίωση στα ακόλουθα θέματα:

 Συντήρηση και καθαριότητα κτηρίων.

 Έγκαιρος Προγραμματισμός και Οργάνωση των αναγκών στα σχολεία.

 Σωστή Διαχείριση των Κλειστών Αιθουσών Πολλαπλής Χρήσης.

 Σωστή Λειτουργία των Κυλικείων.

 Διαφύλαξη της Σχολικής Περιουσίας.

 Σωστή Λειτουργία των Συμβουλευτικών Επιτροπών Σχολείων.

 Επαρκή Στελέχωση αλλά και Διεύθυνση του Προσωπικού.

 Συχνή Ενημέρωση των Δημοτών.

 Συμμετοχή και προσφορά σε Κοινωνικές Δραστηριότητες.

Σε αυτά τα 5 χρόνια είχαμε ως προτεραιότητα την σωστή συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς δηλαδή το αρμόδιο Υπουργείο, το Δημαρχείο αλλά και τους Συνδέσμους Γονέων και δώσαμε έμφαση στην αποτελεσματική επικοινωνία με τους Διευθυντές των Σχολείων. Θα χαρακτήριζα χωρίς καμία επιφύλαξη την συνεργασία της Σχολικής Εφορείας με όλους αυτούς τους Φορείς ως άψογη. Συνεργασία υπήρξε και με άλλους φορείς όπως είναι το ΣΚΕ Δαλιού, με την πρωτοβουλία του οποίου λειτουργούν παιδικές λέσχες σε δύο Δημοτικά τα απογεύματα.

Έχουν γίνει πολλά, όμως όταν μιλούμε για σχολεία πάντα χρειάζεται να γίνουν περισσότερα. Στις 18 Δεκεμβρίου παραδίδουμε την σκυτάλη. Είμαστε σίγουροι ότι στις προτεραιότητες των νέων Σχολικών Εφόρων θα είναι η ανέγερση νέου Δημοτικού Σχολείου αλλά και νέας Προδημοτικής στην ενορία Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης όπως επίσης και η ανέγερση κλειστής αίθουσας στο Α’ Δημοτικό Σχολείο Ιδαλίου.

 

Από το 2006 οι Εφορείες έχουν θεσμικά αναβαθμιστεί για δύο βασικούς λόγους. Πρώτο, το γεγονός ότι τα 4 μέλη της Σχολικής Εφορείας προέρχονται από το Δημοτικό Συμβούλιο αυτό έχει βοηθήσει στην περισσότερη εμπλοκή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δεύτερο, το γεγονός ότι τα υπόλοιπα 7 από τα 11 μέλη της Σχολικής Εφορείας εκλέγονται απευθείας από τον κόσμο, αυτό και μόνο, έχει δώσει περισσότερη υπόσταση και ευθύνες στον θεσμό.

Ενώ όμως οι ευθύνες έχουν αυξηθεί, οι Σχολικές Εφορείες σήμερα αντιμετωπίζουν τεράστια ποικιλόμορφα προβλήματα, τα οποία, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού θα πρέπει να μελετήσει σοβαρά έτσι ώστε η διαχείριση των σχολείων να γίνεται με πιο ευέλικτο, δημιουργικό και αποτελεσματικό τρόπο.

 

Θα πρέπει να διευκρινιστεί το μέλλον των Εφορειών σαν θεσμός. Ακούγονται σκέψεις για ενσωμάτωση τους στα Δημαρχεία. Επίσης, ακούστηκε και το ενδεχόμενο περαιτέρω συμπλεγματοποίησης τους έτσι ώστε να μην υπάρχουν τόσες πολλές ξεχωριστές Εφορείες. Δυστυχώς, κανένας δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποια θα είναι η εξέλιξη σε αυτό το θέμα. Είναι ένα ερώτημα που πλανάται και αφαιρεί από τις προοπτικές που θα έπρεπε να υπάρχουν.

Θεωρώ ότι έφτασε η ώρα να αρχίσει ένας μεθοδικός διάλογος όλων των εμπλεκομένων, έτσι ώστε να παρθούν οι αναγκαίες στοχευμένες αποφάσεις οι οποίες, είτε θα βελτιώνουν το υφιστάμενο σύστημα παροχής αυτών των υπηρεσιών είτε θα το αλλάξουν ριζικά.

Μιχάλης Κ. Πούρος

Πρόεδρος, Σχολικής Εφορείας Ιδαλίου

Ένας Αρχιεπίσκοπος που απογοητεύει…

Είναι ξεκάθαρο αγαπητοί συμπατριώτες και συμπατριώτισσες ότι στην Νήσο Κύπρο δεν έχουμε απλά ένα Αρχιεπίσκοπο. Έχουμε ένα άνθρωπο ο όποιος με τις ομιλίες του, τα κηρύγματα αλλά και τις πράξεις του συμπεριφέρεται σαν ένας αυτοβαπτιζόμενος Εθνάρχης. Eνώ έχει την απαίτηση, οι πολιτικοί να μην επεμβαίνουν στα της Εκκλησίας, αυτός θεώρει ότι είναι υπεράνω όλων και δικαιούται να επεμβαίνει παντού, και σε κάθε πολιτικό ζήτημα. Το παραμύθι ότι μόνο για το Εθνικό ζήτημα ενδιαφέρεται δεν μπορεί να σταθεί πλέον σαν επιχείρημα. Δημιουργεί τεράστια ζημιά, αφού οι ακραίες απόψεις του μας οδηγούν σε επικίνδυνα μονοπάτια από τα οποία μόνο η Τουρκία θα βγει κερδισμένη δίνοντας της στο πιάτο το τέλειο άλλοθι για την οριστική διχοτόμηση.

 

Αυτή η αλαζονική συμπεριφορά ήταν πολύ πιο ξεκάθαρη και με τα τελευταία γεγονότα για την εκλογή του Μητροπολίτη Κερύνειας, τα οποία μόνο ως γελοιότητες μπορούν να χαρακτηριστούν. Ενώ έφερε τον απλό κόσμο να ψηφίσει δημοκρατικά, ο Αρχιεπίσκοπος με τις τοποθετήσεις του ουσιαστικά εξουδετέρωνε το αποτέλεσμα αυτών των διαδικασιών, προετοιμάζοντας το έδαφος ότι στο τέλος, θα γίνει Μητροπολίτης αυτός που θα επιλέξει αυτός γιατί απλά αυτός ξέρει καλύτερα από τους απλούς θνητούς.

 

Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και υποσχέσεις που δίνει δεν τις τηρεί. Είχε υποσχεθεί ότι η εκκλησία θα συνεισφέρει και αυτή για την οικονομία αλλά μέχρι στιγμής ως Ηγέτης της Κυπριακής Εκκλησίας δεν έχει ανακοινώσει τίποτα και τα λόγια δεν έγιναν πράξη. Κρύβεται πίσω από το Σύνταγμα, αδιαφορώντας ότι θα μπορούσε να πάρει μια πρωτοβουλία, αφού ο τόπος έχει πραγματική ανάγκη από τον τεράστιο συσσωρευμένο πλούτο της Εκκλησίας αλλά και από την πολύ μεγάλη κτηματική της περιουσία. Αντί αυτού συνεχίζουν απρόσκοπτα οι τεράστιες σπατάλες σε μεγαλοπρεπείς χλιδάτους ναούς.

 

Όμως, η μεγάλη μου περιέργεια είναι αν τελικά ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος ο Β’ θα κρατήσει την υπόσχεση του ότι θα είναι Αρχιεπίσκοπος για 5 χρόνια λαμβάνοντας πάντα υπόψη ότι η κάθε υπόσχεση είναι ιερή. Χωρίς να έχω μεγάλες προσδοκίες, για να δούμε αν ο Αρχιεπίσκοπος θα συνεχίσει να απογοητεύει…

 

Μιχάλης Κ. Πούρος