Πίσω από την αποχή, ξανά…

Το κύριο περιεχόμενο σε αυτό το άρθρο έχει δημοσιευτεί ξανά τον περασμένο Ιούνιο και αναφερόταν στις Βουλευτικές Εκλογές όπου η αποχή είχε φτάσει στο 21.32%. Και τότε το μεγάλο ποσοστό ήταν η αιτία να προβαίνουν όλοι σε ένα ειλικρινή προβληματισμό αλλά χωρίς ουσιαστικά μέτρα αφού όπως φάνηκε και στις πρόσφατες Δημοτικές εκλογές η αποχή παρουσιάζει αυξητική τάση (33.38% αποχή στην εκλογή Δημάρχων και 35.36% αποχή στην εκλογή Δημοτικών Συμβουλίων). Έχω εμπλουτίσει το άρθρο μου με κάποια νέα στοιχεία χωρίς να αλλοιώνεται η ουσία του ζητήματος. Ελπίζω ο προβληματισμός αυτή την φορά να μην περιοριστεί μόνο, σε θεωρητικές επισημάνσεις.

 

Ο κάθε ευσυνείδητος πολίτης προβληματίζεται για αυτή την μεγάλη καταγεγραμμένη επαναλαμβανόμενη πλέον απουσία από την κατά τα άλλα γιορτή της Δημοκρατίας. Προσωπικά ανησυχώ για αυτή την νέα τάση ιδιαίτερα ανάμεσα στην νεολαία η οποία βγάζει μια αρνητική στάση, απέναντι στα κόμματα, στην πολιτική αλλά και τους θεσμούς που αντιπροσωπεύει.

 

Βεβαιότατα η αποχή δεν οφείλεται σε μία και μόνο αιτία αλλά εντοπίζω τρεις κύριες αρνητικές αντιλήψεις / συμπεριφορές οι οποίες μπορεί και να συμπίπτουν και οι οποίες οδηγούν σε αυτή την πολιτική έκφραση:

1. Οι διαμαρτυρόμενοι: Υπάρχουν αυτοί που νιώθουν αδικημένοι για τον δικό τους υποκειμενικό λόγο και έτσι νιώθουν ότι με την αποχή παίρνουν έμμεσα εκδίκηση. Αναμφίβολα η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Υπάρχουν αιτήματα τα οποία αντικειμενικά επιβάλουν λύσεις ενώ υπάρχουν και αιτήματα που βασίζονται ξεκάθαρα στην σφαίρα του παράλογου, και του υπέρμετρου προσωπικού συμφέροντος. Πέραν από την ικανοποίηση αιτημάτων υπάρχουν και αυτοί που απέχουν ως διαμαρτυρόμενοι για το σημερινό πολιτικό λόγο αλλά και για την αρνητική κατάσταση στην πολιτική ζωή του τόπου. Επιπλέον, η οικονομική κρίση έχει σίγουρα αυξήσει τους συμπολίτες μας που εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία.

2. Οι απαθείς: Εδώ συναντούμε αυτούς που δεν αναγνωρίζουν αυτό που είπε ο Αριστοτέλης ότι δηλαδή ο άνθρωπος είναι πολιτικό ον. Δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για τα πολιτικά δρώμενα του τόπου και πολύ συχνά καταφεύγουν στην εύκολη φράση «οι Πολιτικοί είναι όλοι ίδιοι». Δεν τους νοιάζει αν παίρνονται πολιτικές αποφάσεις που τους επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα και είναι μόνιμα εκτός οποιασδήποτε πολιτικής σκέψης και αντίληψης. Προσωπικά θεωρώ την απάθεια ως την πιο επικίνδυνη συμπεριφορά για την Δημοκρατία.

 

3. Οι αμελείς: Τέλος έχουμε αυτούς που πραγματικά διαπρέπουν με την ανοργανωσιά τους. Εδώ αναφέρομαι σε αυτούς που έχασαν τα εκλογικά τους βιβλιάρια και ζητούσαν τελευταία ώρα να βγάλουν άλλα. Αναφέρομαι σε αυτούς που πήγαν να ψηφίσουν με την πολιτική ταυτότητα ή με το διαβατήριο. Αλλά και σε αυτούς που δεν είχαν εγγραφεί έγκαιρα στους εκλογικούς καταλόγους για να μπορέσουν να εξασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.

 

Θεωρώ ότι αυτές οι τρεις μορφές συμπεριφοράς δίνουν σε μεγάλο βαθμό την εικόνα για το ποιοι εντάσσονται στην ομάδα της αποχής. Τα μεγάλα ποσοστά αποχής αποτελούν πρόκληση για ολόκληρο το πολιτικό οικοδόμημα της Κύπρου αλλά και για την κοινωνία μας, για να μην επαναληφθεί αυτή η εικόνα στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Για να επιλυθεί όμως ένα πρόβλημα θα πρέπει σίγουρα να παρθούν διορθωτικά μέτρα όπως επίσης και να αλλάξουν νοοτροπίες ως ακολούθως:

A. Η επαφή με τον κόσμο: Επιβάλλονται οι πιο συχνές επαφές των πολιτικών με τον απλό άνθρωπο ώστε να σμικρυνθεί το επικοινωνιακό χάσμα που υπάρχει σήμερα αλλά και για να παίρνουν οι πολιτικοί συνεχώς τον παλμό της κοινωνίας. Ιδιαίτερα στο κόμμα μας υπάρχουν τεράστια περιθώρια για να βελτιωθεί ο κομματικός μηχανισμός μέσα από ενίσχυση, αποκέντρωση και αναδιοργάνωση, ώστε να επιτευχθεί περισσότερη ευελιξία και αποτελεσματικότητα. Σίγουρα υπάρχουν αιτήματα τα οποία μπορούν να επιλυθούν άμεσα, υπάρχουν όμως και προβλήματα που χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να εξευρεθούν λύσεις. Τουλάχιστον ο κάθε Πολίτης να γνωρίζει τί προσπάθειες έγιναν και να ξέρει ότι το αίτημα του δεν ικανοποιήθηκε για συγκεκριμένους αντικειμενικούς λόγους. Η τεχνολογία πρέπει να μπει περαιτέρω στην υπηρεσία των βουλευτών για συνεχή επικοινωνία με το κοινό (ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης κ.α.).

B. Το επίπεδο της πολιτικής: Επιβάλλεται να ανεβεί το επίπεδο του πολιτικού λόγου. Ο Πολίτης δικαιούται κάτι πολύ περισσότερο από τις υπερβολές, την καταστροφολογία, τον μηδενισμό, τον λαϊκισμό και την κασσανδρολογία. Ο Πολίτης δικαιούται ένα βελτιωμένο τρόπο συζητήσεων και επιχειρηματολογίας αφού οδεύομαι στο να αντιγράφουμε το αρνητικό φαινόμενο των τηλεοπτικών παράθυρων στην Ελλάδα όπου δεν υπάρχει περίπτωση να μιλά κάποιος και να μην τον διακόψουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην περνούν ξεκάθαρα τα μηνύματα στον λαό αλλά να βγαίνει μια συγχυσμένη εικόνα ότι λίγο πολύ πάλι τσακώνονται. Για να γίνονται σωστές συζητήσεις χρειάζονται και σωστοί συντονιστές / δημοσιογράφοι οι οποίοι θα πρέπει να επιδιώκουν με την σειρά τους, οι πολίτες να πάρουν ξεκάθαρα μηνύματα και θέσεις και όχι να επιδιώκουν την όξυνση και την αντιπαράθεση για να ανεβούν τα νούμερα της εκπομπής.

Γ. Τα ΜΜΕ: Επιβάλλεται τα ΜΜΕ να κρατήσουν μια πιο θετική προσέγγιση προς την πολιτική η οποία έχει πολλά θετικά για να προβληθούν. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου μέσα από εκπομπές προάγεται η απαξίωση με γενικά και αόριστα σχόλια τσουβαλιάζοντας όλους τους πολιτικούς σε ένα καλάθι χωρίς διαχωρισμό. Δυστυχώς, τα ΜΜΕ προβάλουν συνεχώς μια καταθλιπτική εικόνα γιατί ανακάλυψαν ότι αυτό πουλά καλύτερα. Με αυτή την τακτική παρασύρουν τους πολίτες σε μια απαισιοδοξία όπου όλα είναι μαύρα και αρνητικά. Θα πρέπει κυρίως η τηλεόραση που σήμερα δυστυχώς έχει την δύναμη να διαμορφώνει απόψεις και αντιλήψεις να δώσει περισσότερο χρώμα στις ειδήσεις πέραν από το μαύρο, να δώσει και την ευχάριστη νότα των πραγμάτων ώστε ο Πολίτης να αποκτήσει την ελπίδα μέσα του. Ο Κύπριος Πολίτης δικαιούται μια πιο ψηλού επιπέδου ενημέρωση και πληροφόρηση ώστε να διαμορφώνει καλύτερα τις δικές του αντιλήψεις.

Δ. Η εκλογική διαδικασία: Υπάρχουν μεγάλα περιθώρια για να απλοποιηθεί η εκλογική διαδικασία ώστε να γίνει πολύ πιο εύκολη και ευέλικτη η πρόσβαση στην ψηφοφορία. Επίσης κάποια στοιχεία που συζητούν έντονα οι πολίτες και θα πρέπει να διερευνηθούν είναι:

 Όχι σε δημάρχους πολλών θητειών.

 To ενδεχόμενο οριζόντιας ψηφοφορίας σε τοπικές εκλογές.

 Η εκλεξιμότητα των πιθανών υποψηφίων θα πρέπει να αναλύεται τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά.

 Η πολύ μεγάλη καθυστέρηση στην υπόδειξη υποψηφίων.

 

Κλείνοντας είναι ξεκάθαρο ότι η αποχή δεν εξυπηρετεί κανένα. Πολίτης = Πολιτική και καμία αποχή δεν μπορεί να αλλάξει αυτή την σχέση. Στο χέρι όλων είναι η Κύπρος να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση όσον αφορά την συμμετοχική δημοκρατία και όχι να πέφτουμε θύματα μιμητισμού από την πολύ μεγάλη αποχή που έχουν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.

 

Οι οπαδοί της αποχής θα πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα αλλά με ξεκάθαρες τοποθετήσεις και πρωτοβουλίες από ενεργά σύνολα και ενεργούς πολίτες. Στο ημι-κατεχόμενο νησί μας αντί να απέχουμε πρέπει να συμμετέχουμε. Το αποτέλεσμα θα είναι πολύ καλύτερο γιατί η όποια πρόοδος χρειάζεται συλλογικότητα και αισιοδοξία.

 

Μιχάλης Κ. Πούρος

Καμπανάκι για συσπείρωση…

Η όλη επικοινωνιακή στρατηγική του κ. Αναστασιάδη θα πρέπει να είναι ένα καμπανάκι για συσπείρωση του ΑΚΕΛ. Έχουν εδώ και καιρό αρχίσει την Προεκλογική εκστρατεία για τις Προεδρικές εκλογές του 2013 και όλα θυσιάζονται στον βωμό για να εκλεγεί πάση θυσία ο κος. Αναστασιάδης, Πρόεδρος. Έχουν μετατρέψει και τις Εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε Προεδρικές εκλογές χρησιμοποιώντας και πάλι μια επικοινωνιακή στρατηγική η οποία ισοπεδώνει και μηδενίζει τα πάντα, χαμηλώνοντας έτσι το επίπεδο του πολιτικού λόγου. Αυτή η εικόνα είναι ιδιαίτερα ξεκάθαρη στην εκλογική αναμέτρηση στον Δήμο Λεμεσού.

Η απόφαση του ΔΗΣΥ για μη στήριξη του Αντρέα Χρίστου φανερώνει τον πραγματικό τρόπο σκέψης αυτού του κομματικού χώρου αλλά και το πραγματικό πρόσωπο του ΔΗΣΥ και του Νίκου Αναστασιάδη. Ενώ πριν λίγο καιρό ο κύριος Αναστασιάδης έσταζε μέλι για τον Αντρέα Χρίστου και το έργο που έχει επιτελέσει, τελικά, άλλαξε κατεύθυνση. Φαίνεται ότι επικράτησαν οι δεξιόστροφες πιέσεις, για να μην υποστηριχτεί κάποιος που προέρχεται από την Αριστερά και το ΑΚΕΛ, άσχετα εάν ο Αντρέας Χριστού είναι ίσως ο πιο πετυχημένος Δήμαρχος που έχει περάσει ποτέ από την Λεμεσό. Βλέπετε το δόγμα «ενώνουμε δυνάμεις» συνεχίζεται. Δηλαδή να ενωθούν οι δυνάμεις της δεξιάς, της κεντροδεξιάς και της ακροδεξιάς με κύριο ορίζοντα τις Προεδρικές του 2013. Ο κύριος Αναστασιάδης αλλάζει θέσεις με κάθε ευκολία, μεταλλάσσεται έτσι ώστε να είναι αρεστός σε όλους. Ακολουθεί δηλαδή μια επικοινωνιακή τακτική, ότι θέλεις να ακούσεις θα το λέω, ώστε να δελεάσει ψηφοφόρους από όλους τους χώρους πλην φυσικά της Αριστεράς. Έτσι και σε αυτή την περίπτωση, παρόλο που ξεκάθαρα έχει τοποθετηθεί θετικά στο έργο του Αντρέα Χρίστου κρύβεται τώρα τάχατες πίσω από τις διαδικασίες του κόμματος.

Όλα αυτά τα επικοινωνιακά παιχνίδια δεν μας ξεγελούν αλλά αντίθετα ξεκαθαρίζουν το τοπίο και καταρρίπτουν μύθους που ο ΔΗΣΥ προσπάθησε να περάσει κατά καιρούς. Για παράδειγμα ο ΔΗΣΥ παρουσιαζόταν ως ο κύριος υποστηριχτής της κοινωνίας των πολιτών. Εδώ ξεκάθαρα η κοινωνία των πολιτών όχι μόνο δείχνει, αλλά φωνάζει και επαινεί την συνέχιση της Δημαρχίας Αντρέα Χρίστου. Συνεπώς ο ΔΗΣΥ έχει γράψει στα παλαιοτέρα των υποδημάτων του την κοινωνία των πολιτών για να εξυπηρετήσει τις δικές του σκοπιμότητες.

Σε όλη αυτή την ιστορία υπάρχει μόνο μία πραγματικότητα. Όλα θυσιάζονται στο βωμό της υποψηφιότητας του Νίκου Αναστασιάδη. Συνεπώς ο υποψήφιος του ΔΗΣΥ για την Λεμεσό είναι κατά κάποιο τρόπο η διέξοδος του Ν. Αναστασιάδη, ώστε, με κανένα τρόπο να μην δυσαρεστήσει την φανατική δεξιά της Λεμεσού. Άδικος κόπος. Ο κόσμος της Λεμεσού θα απαντήσει ξεκάθαρα ότι οι επιτυχημένοι Δήμαρχοι όπως ο Αντρέας Χρίστου πρέπει να επιβραβεύονται και όχι να θυσιάζονται για τις προσωπικές και κομματικές φιλοδοξίες. Ο Αντρέας Χρίστου έχει δώσει νέα πνοή στην πόλη του και αυτό το λένε όχι μόνο οι δημότες της πόλης αλλά και οι επισκέπτες της. Με το έργο του έχει επιβεβαιώσει για τα άριστα διοικητικά και οργανωτικά του καθήκοντα και είναι σίγουρο ότι η Λεμεσός θα του δώσει την ευκαιρία για ακόμη περισσότερα έργα την επόμενη πενταετία.

Ο κόσμος της Αριστεράς θα πρέπει να συμμετάσχει δυναμικά στις επερχόμενες Δημοτικές εκλογές στηρίζοντας τα ψηφοδέλτια και τους Υποψήφιους του ΑΚΕΛ Αριστερά Νέες Δυνάμεις. Το ΑΚΕΛ έχει πρωτοστατήσει για την αναβάθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και θα συνεχίσει να την υπηρετεί με συνέπεια και υπευθυνότητα.

Συνεπώς για τις εκλογές του 2013 θα πρέπει ο κύριος Αναστασιάδης να πάρει δυνατή απάντηση το 2011. Συσπείρωση λοιπόν του ΑΚΕΛ σε όλους τους Δήμους και Κοινότητες, για να δώσουμε εμείς πρώτοι το μήνυμα στον κύριο Αναστασιάδη.

Μιχάλης Κ. Πούρος

Σχολική Εφορεία Ιδαλίου και το Μέλλον του Θεσμού…

Μέσα στα πλαίσια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης κύριος στόχος είναι να υπάρξει μια πιο ανθρωποκεντρική παιδεία. Σκοπός είναι να υπάρξουν σύγχρονα και ανθρώπινα σχολεία αλλά και ένα εκπαιδευτικό σύστημα που διαμορφώνει σωστούς χαρακτήρες. Μέσα από την εκπαίδευση θα πρέπει να καλλιεργείται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια αλλά και ο σεβασμός προς τη δημόσια περιουσία και το περιβάλλον. Ο ρόλος των Σχολικών Εφορειών με τα σημερινά δεδομένα κρίνεται ως καθοριστικός, για την δημιουργία σωστού εκπαιδευτικού περιβάλλοντος ώστε η μάθηση να γίνεται σε ιδανικές συνθήκες. Η συντήρηση, η διαφύλαξη και η ανάπτυξη των σχολικών χώρων αποτελούν μόνιμη έγνοια για κάθε Σχολική Εφορεία.

Ως Σχολική Εφορεία Ιδαλίου έχουμε αναγνωρίσει από την πρώτη στιγμή αυτό τον δύσκολο ρόλο και σε αυτά τα 5 χρόνια της θητείας μας προσπαθήσαμε να επιλύσουμε πολλά προβλήματα στα σχολεία της εκπαιδευτικής μας περιφέρειας αλλά και να τροχιοδρομήσουμε λύσεις για θέματα ανάπτυξης νέων σχολείων. Σημαντικά έργα και δράσεις που υλοποιήθηκαν ή ολοκληρώνονται σύντομα είναι:

• Α’ Δημοτικό - Υλοποιήθηκε η αναπαλαίωση του ιστορικού σχολείου και η ανέγερση νέου σχολικού κτηρίου.

• Β’ Δημοτικό - Ολοκληρώθηκε η ανέγερση νέων τάξεων, η αντισεισμική αναβάθμιση του σχολείου αλλά και οι αναδιαμορφώσεις εσωτερικών και εξωτερικών χώρων.

• Γ’ Δημοτικό – Ολοκληρώθηκαν έργα για επέκταση των αποθηκευτικών χώρων, συντηρήσεις και μονώσεις ταρατσών, και βελτιώσεις στον χώρο στάθμευσης.

• Λύκειο Ιδαλίου - Αναμένεται να ολοκληρωθεί σύντομα η αμφιθεατρική τάξη όπως επίσης και η ανέγερση νέων αιθουσών για την ειδική μονάδα εκπαίδευσης αλλά και η διαμόρφωση εσωτερικών χώρων. Επιπλέον, ολοκληρώνεται η συντήρηση των κτιρίων αλλά και των ανοικτών χώρων.

• Α’ Νηπιαγωγείο Α. Παναγίδη - Έχει συντηρηθεί και επιδιορθωθεί η περίφραξη του σχολείου και ολοκληρώνεται η ανέγερση νέας αίθουσας για την ειδική εκπαίδευση.

• Β’ Νηπιαγωγείο - Υλοποιήθηκε η ανέγερση νέου σχολικού κτηρίου.

• Γ’ Νηπιαγωγείο Αγ. Κων/νου & Ελένης - Ολοκληρώθηκε η ανέγερση νέων τάξεων και οι αναδιαμορφώσεις των εξωτερικών χώρων.

• Γραφεία Εφορείας - Ολοκληρώνεται σύντομα η επέκταση των γραφείων της Σχολικής Εφορείας αφού οι ανάγκες είναι πλέον αυξημένες.

Πέραν από τα πιο πάνω κτηριακά έργα, με την καθημερινή και σημαντική συνδρομή του προσωπικού μας, έγιναν και γίνονται πολύπλευρες και ποικιλόμορφες ενέργειες ώστε να υπάρχει συνεχής βελτίωση στα ακόλουθα θέματα:

 Συντήρηση και καθαριότητα κτηρίων.

 Έγκαιρος Προγραμματισμός και Οργάνωση των αναγκών στα σχολεία.

 Σωστή Διαχείριση των Κλειστών Αιθουσών Πολλαπλής Χρήσης.

 Σωστή Λειτουργία των Κυλικείων.

 Διαφύλαξη της Σχολικής Περιουσίας.

 Σωστή Λειτουργία των Συμβουλευτικών Επιτροπών Σχολείων.

 Επαρκή Στελέχωση αλλά και Διεύθυνση του Προσωπικού.

 Συχνή Ενημέρωση των Δημοτών.

 Συμμετοχή και προσφορά σε Κοινωνικές Δραστηριότητες.

Σε αυτά τα 5 χρόνια είχαμε ως προτεραιότητα την σωστή συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς δηλαδή το αρμόδιο Υπουργείο, το Δημαρχείο αλλά και τους Συνδέσμους Γονέων και δώσαμε έμφαση στην αποτελεσματική επικοινωνία με τους Διευθυντές των Σχολείων. Θα χαρακτήριζα χωρίς καμία επιφύλαξη την συνεργασία της Σχολικής Εφορείας με όλους αυτούς τους Φορείς ως άψογη. Συνεργασία υπήρξε και με άλλους φορείς όπως είναι το ΣΚΕ Δαλιού, με την πρωτοβουλία του οποίου λειτουργούν παιδικές λέσχες σε δύο Δημοτικά τα απογεύματα.

Έχουν γίνει πολλά, όμως όταν μιλούμε για σχολεία πάντα χρειάζεται να γίνουν περισσότερα. Στις 18 Δεκεμβρίου παραδίδουμε την σκυτάλη. Είμαστε σίγουροι ότι στις προτεραιότητες των νέων Σχολικών Εφόρων θα είναι η ανέγερση νέου Δημοτικού Σχολείου αλλά και νέας Προδημοτικής στην ενορία Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης όπως επίσης και η ανέγερση κλειστής αίθουσας στο Α’ Δημοτικό Σχολείο Ιδαλίου.

 

Από το 2006 οι Εφορείες έχουν θεσμικά αναβαθμιστεί για δύο βασικούς λόγους. Πρώτο, το γεγονός ότι τα 4 μέλη της Σχολικής Εφορείας προέρχονται από το Δημοτικό Συμβούλιο αυτό έχει βοηθήσει στην περισσότερη εμπλοκή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δεύτερο, το γεγονός ότι τα υπόλοιπα 7 από τα 11 μέλη της Σχολικής Εφορείας εκλέγονται απευθείας από τον κόσμο, αυτό και μόνο, έχει δώσει περισσότερη υπόσταση και ευθύνες στον θεσμό.

Ενώ όμως οι ευθύνες έχουν αυξηθεί, οι Σχολικές Εφορείες σήμερα αντιμετωπίζουν τεράστια ποικιλόμορφα προβλήματα, τα οποία, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού θα πρέπει να μελετήσει σοβαρά έτσι ώστε η διαχείριση των σχολείων να γίνεται με πιο ευέλικτο, δημιουργικό και αποτελεσματικό τρόπο.

 

Θα πρέπει να διευκρινιστεί το μέλλον των Εφορειών σαν θεσμός. Ακούγονται σκέψεις για ενσωμάτωση τους στα Δημαρχεία. Επίσης, ακούστηκε και το ενδεχόμενο περαιτέρω συμπλεγματοποίησης τους έτσι ώστε να μην υπάρχουν τόσες πολλές ξεχωριστές Εφορείες. Δυστυχώς, κανένας δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποια θα είναι η εξέλιξη σε αυτό το θέμα. Είναι ένα ερώτημα που πλανάται και αφαιρεί από τις προοπτικές που θα έπρεπε να υπάρχουν.

Θεωρώ ότι έφτασε η ώρα να αρχίσει ένας μεθοδικός διάλογος όλων των εμπλεκομένων, έτσι ώστε να παρθούν οι αναγκαίες στοχευμένες αποφάσεις οι οποίες, είτε θα βελτιώνουν το υφιστάμενο σύστημα παροχής αυτών των υπηρεσιών είτε θα το αλλάξουν ριζικά.

Μιχάλης Κ. Πούρος

Πρόεδρος, Σχολικής Εφορείας Ιδαλίου

Ένας Αρχιεπίσκοπος που απογοητεύει…

Είναι ξεκάθαρο αγαπητοί συμπατριώτες και συμπατριώτισσες ότι στην Νήσο Κύπρο δεν έχουμε απλά ένα Αρχιεπίσκοπο. Έχουμε ένα άνθρωπο ο όποιος με τις ομιλίες του, τα κηρύγματα αλλά και τις πράξεις του συμπεριφέρεται σαν ένας αυτοβαπτιζόμενος Εθνάρχης. Eνώ έχει την απαίτηση, οι πολιτικοί να μην επεμβαίνουν στα της Εκκλησίας, αυτός θεώρει ότι είναι υπεράνω όλων και δικαιούται να επεμβαίνει παντού, και σε κάθε πολιτικό ζήτημα. Το παραμύθι ότι μόνο για το Εθνικό ζήτημα ενδιαφέρεται δεν μπορεί να σταθεί πλέον σαν επιχείρημα. Δημιουργεί τεράστια ζημιά, αφού οι ακραίες απόψεις του μας οδηγούν σε επικίνδυνα μονοπάτια από τα οποία μόνο η Τουρκία θα βγει κερδισμένη δίνοντας της στο πιάτο το τέλειο άλλοθι για την οριστική διχοτόμηση.

 

Αυτή η αλαζονική συμπεριφορά ήταν πολύ πιο ξεκάθαρη και με τα τελευταία γεγονότα για την εκλογή του Μητροπολίτη Κερύνειας, τα οποία μόνο ως γελοιότητες μπορούν να χαρακτηριστούν. Ενώ έφερε τον απλό κόσμο να ψηφίσει δημοκρατικά, ο Αρχιεπίσκοπος με τις τοποθετήσεις του ουσιαστικά εξουδετέρωνε το αποτέλεσμα αυτών των διαδικασιών, προετοιμάζοντας το έδαφος ότι στο τέλος, θα γίνει Μητροπολίτης αυτός που θα επιλέξει αυτός γιατί απλά αυτός ξέρει καλύτερα από τους απλούς θνητούς.

 

Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και υποσχέσεις που δίνει δεν τις τηρεί. Είχε υποσχεθεί ότι η εκκλησία θα συνεισφέρει και αυτή για την οικονομία αλλά μέχρι στιγμής ως Ηγέτης της Κυπριακής Εκκλησίας δεν έχει ανακοινώσει τίποτα και τα λόγια δεν έγιναν πράξη. Κρύβεται πίσω από το Σύνταγμα, αδιαφορώντας ότι θα μπορούσε να πάρει μια πρωτοβουλία, αφού ο τόπος έχει πραγματική ανάγκη από τον τεράστιο συσσωρευμένο πλούτο της Εκκλησίας αλλά και από την πολύ μεγάλη κτηματική της περιουσία. Αντί αυτού συνεχίζουν απρόσκοπτα οι τεράστιες σπατάλες σε μεγαλοπρεπείς χλιδάτους ναούς.

 

Όμως, η μεγάλη μου περιέργεια είναι αν τελικά ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος ο Β’ θα κρατήσει την υπόσχεση του ότι θα είναι Αρχιεπίσκοπος για 5 χρόνια λαμβάνοντας πάντα υπόψη ότι η κάθε υπόσχεση είναι ιερή. Χωρίς να έχω μεγάλες προσδοκίες, για να δούμε αν ο Αρχιεπίσκοπος θα συνεχίσει να απογοητεύει…

 

Μιχάλης Κ. Πούρος

Όχι μόνο αρνητικές ειδήσεις…

Στις 22 Νοεμβρίου 2011 γιορτάσαμε τα εγκαίνια δύο νέων Νηπιαγωγείων στο Δάλι. Τα εγκαίνια τέλεσε ο έντιμος Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού κύριος Γιώργος Δημοσθένους στην παρουσία και άλλων πολλών εκλεκτών προσκεκλημένων.

Κατά την δική μου άποψη τα εγκαίνια δύο σχολείων δεν είναι ένα μικρό γεγονός και θεωρώ ότι τουλάχιστον το κρατικό κανάλι θα έπρεπε να ήταν παρών για να τα καλύψει. Η δε παρουσία του Υπουργού και στα δύο σχολεία θα έπρεπε να ήταν ένας επιπλέον λόγος για να προβληθούν αυτές οι δύο σημαντικές εκδηλώσεις.

Δεν θέλουμε μόνο μαύρες ειδήσεις κύριοι υπάρχει και χρώμα στην ζωή μας και δύο νέα σχολεία σίγουρα προσθέτουν πολύ τέτοιο χρώμα. Υπάρχουν και τα θετικά τα οποία οφείλετε να παρουσιάζετε ώστε ο τηλεθεατής να έχει πλήρη εικόνα.

Θα ήταν πολύ εύκολο για εμένα να προσπεράσω χωρίς σχολιασμό αυτό τον τρόπο αντιμετώπισης από τα τηλεοπτικά μέσα. Από την άλλη θα ήταν τόσο δύσκολο να ανεχτώ αυτή την δημοσιογραφική συμπεριφορά γνωρίζοντας πόσα λιγότερο σημαντικά θέματα βλέπουμε κάθε βράδυ στις ειδήσεις σας.

Αυτά για προβληματισμό…

Μιχάλης Πούρος

Συμπεράσματα για την Οικονομική Κρίση στην Κύπρο…

Η Κυπριακή Οικονομία προσπαθεί να αντεπεξέλθει και να αντιμετωπίσει τις δύσκολες συνθήκες που έφερε η Παγκόσμια Οικονομική Κρίση. Πολλά γράφονται και πολλά λέγονται για τα σημερινά οικονομικά δεδομένα. Στο δικό μου το μυαλό έχουν ξεκαθαρίσει τα ακόλουθα συμπεράσματα:

 Ο Υπουργός Οικονομικών από την ημέρα που έχει αναλάβει καθήκοντα πέτυχε πολλά. Ο Κίκης Καζαμίας καταβάλλει πολλές προσπάθειες ώστε να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά διαχρονικά προβλήματα της οικονομίας, τα οποία ελέω Παγκόσμιας Οικονομικής Κρίσης βρίσκουμε μπροστά μας σαν ένα βουνό. Τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα δεν έχουν δημιουργηθεί χτες αλλά έχουν συσσωρευτεί επί σειρά ετών, αφού όλες οι Kυβερνήσεις έβαζαν το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Συνεπώς αυτοκριτική θα πρέπει να γίνει από όλους και να πάψουν κάποιοι να δακτυλοδείχνουν μόνο την παρούσα Κυβέρνηση η οποία τολμά και αγγίζει σημαντικά ζητήματα, που τίθενται προς συζήτηση για πρώτη φορά.

 Έχουν παρθεί μέτρα τα οποία σίγουρα συμβάλλουν προς την σωστή κατεύθυνση. Είναι όμως, κοινή διαπίστωση και συζητείται έντονα μεταξύ των απλών πολιτών ότι πλέον έφτασε η ώρα να συνεισφέρει πραγματικά και ο πλούτος. Υπάρχουν σίγουρα οι τρόποι να βοηθηθεί η οικονομία από τους έχοντες αφού άλλωστε αυτό είναι και προς το δικό τους συμφέρον.

 Η συνεισφορά των δημοσίων υπαλλήλων ίσως να αποτελεί και την εύκολη διέξοδο για να υπάρξουν άμεσες εξοικονομήσεις από το κράτος. Δεν θα πρέπει όμως σε καμία περίπτωση ο δημόσιος τομέας να θυματοποιηθεί και να αποτελεί την μόνη λύση για να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση. Είναι ξεκάθαρο ότι κάποιοι βουλευτές, και όχι μόνο, έχουν πάρα πολλά απωθημένα εναντίον του δημόσιου τομέα παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι την παγκόσμια οικονομική κρίση δημιούργησε ο πλούτος και οι τράπεζες και αυτοί θα έπρεπε να είναι και οι πρώτοι υπόλογοι.

 Υπάρχει μια διαρκής μουρμούρα η οποία δεν συμβάλει εποικοδομητικά στην επίλυση του προβλήματος αλλά αντίθετα πλήττει σοβαρά την ψυχολογία της αγοράς. Εάν πραγματικά θέλουμε να ελκύσουμε περισσότερες επενδύσεις στον τόπο μας και αύξηση των συναλλαγών που θα οδηγήσουν σε ανάπτυξη θα πρέπει επιτέλους να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο. Φυσικά, υπάρχουν και αυτοί, όπως οι κύριοι Αβέρωφ Νεοφύτου και Νικόλας Παπαδόπουλος που ούτε καν το ποτήρι δεν θέλουν να δουν αφού στο πίσω μέρος του μυαλού τους έχουν άλλη ατζέντα με άλλη προτεραιότητα. Ο πανικός που σπέρνουν, το μόνο που καταφέρνει είναι να υποσκάψει τις προσπάθειες που γίνονται για εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών. Προσπαθούν να συγχύσουν τον λαό επικοινωνιακά αφού επιτακτικά με δηλώσεις τους θέλουν να στρέψουν τους ιδιωτικούς υπάλληλους ενάντια σε αυτούς του δημοσίου. Με αυτό τον τρόπο αποπροσανατολίζουν και αποφεύγουν να εισηγηθούν συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς επιτέλους θα δώσει και ο πλούτος αυτό που πρέπει, για να βοηθηθεί η οικονομία. Οι κύριοι Αβέρωφ Νεοφύτου και Νικόλας Παπαδόπουλος προσφέρουν την χειρότερη υπηρεσία προς τον τόπο και την οικονομία αφού το μόνο που κάνουν είναι μονίμως να υπερασπίζονται την πλουτοκρατία και το μεγάλο κεφάλαιο. Δυστυχώς, ακόμη και για το θέμα των υδρογονανθράκων προτάσσουν συνεχώς εμπόδια μήπως και τελικά πιστωθεί αυτό το επίτευγμα στην παρούσα Κυβέρνηση. Με μεγάλη δόση λαϊκισμού, βάζουν πάνω από όλα τις μικροπολιτικές τους σκοπιμότητες και συνεχώς συντηρούν ένα κλίμα αντιπαράθεσης και όξυνσης.

 Μέχρι στιγμής η Εκκλησία είναι μόνο λόγια. Στην πράξη δεν έχουν διευκρινίσει, πόσα θα δώσουν, και πότε θα τα δώσουν. Ελπίζω ότι η δήλωση του Αρχιεπισκόπου ότι η Εκκλησία θα συνεισφέρει, τελικά να γίνει πραγματικότητα, γιατί οι τεράστιες σπατάλες σε μεγαλοπρεπείς χλιδάτους ναούς είναι όντως προκλητικές, την στιγμή που η οικονομία παρουσιάζει αυτά τα προβλήματα.

 Πολλές επιχειρήσεις αναγκάζονται να αποδεσμεύσουν προσωπικό. Υπάρχουν όμως και αυτοί οι εργοδότες που εκμεταλλεύονται την κρίση και την χρησιμοποιούν ως πρόφαση για να προχωρήσουν σε απολύσεις έτσι ώστε να μειώσουν το εργατικό τους δυναμικό. Δυστυχώς, υπάρχουν περιπτώσεις όπου απολύονται Κύπριοι για να προσληφθούν κοινοτικοί με λιγότερο κόστος. Θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθούν ότι η ανεργία αποδυναμώνει την αγορά κάτι που πλήττει όλους ανεξαίρετα. Άλλωστε η οικονομία βασίζεται σε παράγοντες που έχουν μια σημαντική αλληλοεξάρτηση και αλληλοεπίδραση.

 Όπως όλα τα προβλήματα στη ζωή, μας κάνουν πιο σοφούς, έτσι και η οικονομική κρίση μας έδωσε και μας δίνει μαθήματα για να αποφύγουμε παρόμοιες περιπτώσεις στο μέλλον. Η οικονομική στενότητα έχει θέσει επιτακτικά την ανάγκη να αναθεωρηθούν παράλογα επιδόματα, πολλαπλές συντάξεις και άλλα υπερβολικά προνόμια για λιγότερες σπατάλες. Η κρίση πέραν από τις δυσκολίες μας έδωσε και ευκαιρίες. Ευκαιρίες για να νοικοκυρευτούμε μέσα από ένα πιο στοχευμένο προϋπολογισμό όπου θα μειωθούν τα υπερβολικά και παράλογα έξοδα, αλλά από την άλλη θα περιοριστούν οι περικοπές σε τομείς που βοηθούν την ανάπτυξη όπως είναι ο Τουρισμός. Μπροστά στον ενδεχόμενο κίνδυνο να ενταχθούμε στον Μηχανισμό Στήριξης θα πρέπει όλοι να δούμε τα πράγματα ρεαλιστικά μέσα σε ένα πνεύμα πολιτικής ωριμότητας. Επιβάλλεται να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα τώρα που υπάρχει ακόμη χρόνος για να αποφασίσουμε εμείς για την οικονομία μας πριν να φτάσουμε στην δυσάρεστη θέση να αποφασίζουν άλλοι για εμάς.

 Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα πότε θα υποχωρήσει η Παγκόσμια Οικονομική Κρίση αλλά και ποιες θα είναι οι τελικές συνέπειες, δηλαδή ο τελικός λογαριασμός. Ένα πράγμα είναι πλέον ξεκάθαρο: η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση μοιράζει προβλήματα και ζημιές αντί να μοιράζει τα κέρδη και τον πλούτο.

Μιχάλης Κ. Πούρος

Ζητείται Ψυχραιμία, Αυτοκριτική, Προβληματισμός!

Μετά το τραγικό συμβάν στο Μαρί, είχα γράψει σε παλαιότερο άρθρο μου ότι έχουμε σαν Κυπριακή κοινωνία υποστεί ένα τεράστιο σοκ. Είναι γενικός κανόνας ότι μετά από ένα πρόβλημα ή μια κρίση πέραν από τα πολλά αρνητικά και τις συνέπειες που δημιουργούνται, υπάρχει και μια κρυφή ελπίδα ότι μπορεί μέσα από αυτή την τραγωδία να γίνουμε πιο σοφοί, ότι έχουμε πάρει ένα καλό μάθημα για να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη και τις ίδιες παραλήψεις. Η ελπίδα μέσα μου παραμένει κρυφή αλλά όπως συνηθίζουμε να λέμε η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Όσο ζω θα ελπίζω ότι μπορούμε να αλλάξουμε σαν κράτος, ότι μπορούμε να κάνουμε τον εκσυγχρονισμό πράξη.

Δεν ωφελεί πλέον σε τίποτα η συνεχιζόμενη δημόσια αντιπαράθεση αφού τα προβλήματα τρέχουν οι προκλήσεις αυξάνονται και δεν θέλω καν να σκεφτώ που θα μας οδηγήσει μια παρατεταμένη διχόνοια στον τόπο. Επιβάλλεται να προχωρήσουμε μπροστά ξεκαθαρίζοντας πλέον τα δεδομένα που έχουμε σήμερα μπροστά μας:

1. Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν θα παραιτηθεί. Συνεπώς βάση του συντάγματος συνεχίζει για τους εναπομείναντες 16 μήνες την θητεία του.

2. Υπάρχει ξεκάθαρα μια δυσαρέσκεια του λαού για την πολιτική ζωή στον τόπο κάτι που θα οδηγήσει σε αύξηση της αποχής.

3. Υποβόσκει μια επικίνδυνη ένταση μεταξύ του λαού και ακροβατούμε σε τεντωμένο σχοινί με κίνδυνο η διαφωνία να μετατραπεί σε διχόνοια και συνεχή διαμάχη.

4. Πέραν από τις διαφωνίες που ακούστηκαν υπήρξαν και θέσεις στο πόρισμα Πολυβίου, για τις οποίες όλοι συμφώνησαν και αφορούν το σύστημα.

Με αυτά τα δεδομένα καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τις ακόλουθες τέσσερις προκλήσεις:

1. Τις συνομιλίες στο Κυπριακό, με τους κινδύνους που πάντα ελλοχεύουν από πιθανούς ελιγμούς της Τουρκίας.

2. Την σωστή διαχείριση των εσόδων από την πιθανή ανεύρεση και εξόρυξη υδρογονανθράκων αλλά και την αντιμετώπιση των απειλών της Τουρκίας.

3. Την βελτίωση της Κυπριακής Οικονομίας μέσα από την περαιτέρω εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών αλλά και μέσα από μια προσπάθεια να εξευρεθούν τρόποι να συνεισφέρουν όλοι για την κρίση.

4. Την σωστή οργάνωση για ανάληψη της Ευρωπαϊκής Προεδρίας.

Έχοντας λοιπόν μπροστά μας αυτές τις προκλήσεις και λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα που έχω προαναφέρει παραθέτω εύλογα ερωτήματα για προβληματισμό και αυτοκριτική:

1. Είμαστε σε θέση σήμερα με το υφιστάμενο εσωτερικό μέτωπο να αντιμετωπίσουμε τους όποιους ελιγμούς της Τουρκιάς; Tί θα γίνει εάν όλα αυτά που απέρριπτε ο Έρογλου τα αποδεχτεί στην Νέα Υόρκη και βρεθούμε σε παρόμοιες καταστάσεις του παρελθόντος; Θα μπορέσουμε ενωμένοι να χειριστούμε τέτοιους κινδύνους αλλά και τις συνέπειες τους;

2. Λαμβάνουμε υπόψη ότι τα όσα συμβαίνουν στο εσωτερικό τα παρακολουθούν οι ξένοι αλλά και η ίδια η Τουρκία με ότι αυτό συνεπάγεται;

3. Αντιλαμβανόμαστε ότι τα θέματα της Οικονομίας δεν μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε ως μοχλό πίεσης; Έχουμε επίγνωση ότι δεν θα πρέπει να μπουν τα όποια εμπόδια προς την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών γιατί απλά αυτό θα μας βυθίσει περαιτέρω οικονομικά και όχι μόνο;

4. Έχουμε αντιληφθεί ότι η Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ένα στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε; Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι οι συνεχής αναφορές περί αναξιόπιστου Προέδρου ουσιαστικά πλήττουν την ευρύτερη εικόνα μας σαν κράτος αφού είναι ο ίδιος Πρόεδρος που καλείται να ηγηθεί της Ευρωπαϊκής Προεδρίας για 6 μήνες;

5. Υπάρχει η βούληση να βελτιωθεί επιτέλους αυτό το σύστημα που όλοι κατακεραυνώνουν; Μήπως τα Ανώτατα Ακαδημαϊκά Ιδρύματα της χώρας μπορούν να δώσουν κατευθύνσεις, ιδέες και συγκεκριμένες εισηγήσεις; Μήπως έφτασε η ώρα το διαχρονικό πρόβλημα της Κύπρου, λανθασμένα άτομα σε λανθασμένες θέσεις, να προβληματίσει όλους; Έχουμε την γνώση αλλά και την διάθεση να εμπιστευτούμε σωστά άτομα για να διοικήσουν μέσα από σωστό προγραμματισμό, κατάλληλη οργάνωση και διεύθυνση αλλά και σωστό έλεγχο και συντονισμό;

Η ουσία είναι ότι τούτη την ώρα προέχει να απαντηθούν με ειλικρίνεια τα πιο πάνω ερωτήματα και το κυριότερο επιβάλλεται να απαντηθούν σύντομα. Μετά από κάθε κρίση υπάρχουν και πολλές ευκαιρίες. Αυτές τις ευκαιρίες θα πρέπει να τις αρπάξουμε με ανοιχτό μυαλό ώστε να προχωρήσουμε μπροστά μεθοδικά και δημιουργικά για εκσυγχρονισμό του κράτους και της κοινωνίας. Μόνο έτσι θα αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες προκλήσεις αλλά και τα φοβερά κοινωνικά μας προβλήματα.

Ξέρετε στην επικαιρότητα των τελευταίων ημερών χάθηκε μέσα στις ατέρμονες και εξαντλητικές συζητήσεις για το πόρισμα, ένα άλλο μεγάλο ζήτημα με μια άλλη σημαντική και τραγική είδηση: "9χρονοι καπνιστές και 14χρονα βαποράκια". Πραγματικά είναι αδιανόητο να διαβάζω από την μια τέτοιες ειδήσεις και από την άλλη να μην γίνεται αντιληπτό ότι δεν πάει άλλο.

Συνεπώς, ζητείται ψυχραιμία και αυτοκριτική από όλους. Χρειαζόμαστε ένα έντονο προβληματισμό για το μέλλον μας.

Μιχάλης Κ. Πούρος

Μετά το μεγάλο ΣΟΚ…

Με το τραγικό συμβάν στο Μαρί, έχουμε πιστεύω σαν Κυπριακή Κοινωνία υποστεί ένα τεράστιο σοκ. Εξακολουθεί μέσα μας να υπάρχει κατάθλιψη γι’ αυτό που έχει συμβεί αφού οι πληγές είναι μεγάλες. Πέραν της θλίψης μέσα μας υπάρχει και οργή αφού είναι ξεκάθαρο ότι υπήρξε εγκληματική αμέλεια και ανευθυνότητα στην διαχείριση και σωστή φύλαξη αυτών των εμπορευματοκιβωτίων.

Η θλίψη και η οργή θα κατευνάσουν μόνο μέσα από την παραδειγματική τιμωρία αυτών που ευθύνονται για τα εγκληματικά λάθη. Εδώ, υπάρχει μια χρυσή ευκαιρία οι θεσμοί να αποκτήσουν την ανάλογη αξιοπιστία που πρέπει να έχουν αφού καταγράφεται δυστυχώς μια έντονη αμφισβήτηση τους από το λαό και αυτό πηγάζει από την ατιμωρησία αλλά και από τις χρονοβόρες δικαστικές διαδικασίες στην Κύπρο. Συνεπώς θεωρώ ως πολύ σημαντική την έκβαση και αποτελεσματικότητα αυτών των ερευνών τόσο ως προς τις απαντήσεις που θα δώσουν στα πολλά γιατί που υπάρχουν, αλλά και για να ικανοποιηθεί το αίσθημα δικαιοσύνης στην Κύπρο.

Δυστυχώς επιπόλαιοι πολιτικοί με συνεργαζόμενους δημοσιογράφους σε εντεταλμένα ΜΜΕ συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται την αγανάκτηση του κόσμου για να ικανοποιήσουν δικές τους φιλοδοξίες. Η στάση τους περιγράφεται ως απαράδεκτη η οποία δημιουργεί μόνο πολύπλευρη ζημιά.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρισκόμαστε σε μια δύσκολη κατάσταση και τα πράγματα επιβάλλεται να επιστρέψουν το συντομότερο στην ομαλότητα. Στο δικό μου μυαλό για να συμβεί αυτό χρειάζεται να γίνουν τρία πράγματα:

1. Να δείξουμε όλοι υπομονή και ψυχραιμία και να δώσουμε την ευκαιρία στις έρευνες να ολοκληρωθούν. Η συνεχής εξύβριση του Προέδρου είναι απαράδεκτη και υποβιβάζει τον πολιτικό μας πολιτισμό. Όλοι οι πολιτικοί ηγέτες του τόπου θα έπρεπε ήδη να είχαν καταδικάσει αυτά τα φαινόμενα και να προστατεύσουν, αν μη τι άλλο, το αξίωμα και τον θεσμό.

2. Θα πρέπει όλοι ανεξαιρέτως να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Η αυτοκριτική θα μας βοηθήσει να αποβάλουμε δογματισμούς και προκαταλήψεις και να δούμε τα πράγματα με ανοικτό μυαλό και αντικειμενικότητα. Να αναγνωρίσουμε επιτέλους όλοι τις αδυναμίες που υπάρχουν και να κτίσουμε πάνω στις δυνατότητες μας. Είναι καιρός για παράδειγμα το διαχρονικό πρόβλημα της Κύπρου, λανθασμένα άτομα σε λανθασμένες θέσεις, να προβληματίσει όλους. Αυτοκριτική θα πρέπει να κάνουν και τα ΜΜΕ, διαβάζοντας ξανά τον κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας έτσι ώστε να ανακαλύψουν τον χαμένο τους ρόλο.

3. Εάν πριν λίγες μέρες μπορούσαμε να ζήσουμε και χωρίς ενότητα, δυστυχώς σήμερα, δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια. Η δική μου άποψη είναι ότι τούτη την ώρα επιβάλλεται να γίνουν κινήσεις που θα πετύχουν μια συναίνεση με έμφαση σε αυτά που συμφωνούμε και όχι σε αυτά που διαφωνούμε. Αυτή την φορά δεν πρέπει να μείνουμε μόνο στις ευχές για σύμπνοια του λαού. Για να ενωθεί ο λαός θα πρέπει οι πολιτικοί ηγέτες να του δείξουν τον δρόμο και να δώσουν το σωστό παράδειγμα. Συνεπώς θα πρέπει από τα λόγια να περάσουμε σε συγκεκριμένες πράξεις που θα υποβοηθήσουν αυτή την ενότητα και συναίνεση. Άλλωστε δεν υπάρχει άλλη επιλογή, η ενότητα είναι μονόδρομος μπροστά στις πολύ μεγάλες προκλήσεις του Κυπριακού, της Ευρωπαϊκής Προεδρίας αλλά και των Οικονομικών προβλημάτων που έχουν τώρα πολλαπλασιαστεί. Μετά το ΣΟΚ πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά, ενωμένοι.

Μιχάλης Κ. Πούρος

Πίσω από την Αποχή…

Στις Βουλευτικές Εκλογές που μόλις αφήσαμε πίσω μας, 113.282 συμπατριώτες μας δεν πήγαν να ψηφίσουν με αποτέλεσμα η αποχή να φτάνει στο 21.32%. Μέσα από τις δημοσκοπήσεις που είχαν προηγηθεί των εκλογών είχε διαφανεί αυτή η αρνητική πρόθεση και η οποία δυστυχώς επιβεβαιώθηκε. Αυτό το μεγάλο ποσοστό ήταν η αιτία για κάποιους να προβαίνουν σε ένα ειλικρινή προβληματισμό και για κάποιους άλλους ήταν η ευκαιρία να δώσουν υπερβολική έμφαση στην αποχή και έτσι να αποφύγουν να αναφερθούν στην αποτυχία τους.

Ο κάθε ευσυνείδητος πολίτης προβληματίζεται για αυτή την μεγάλη καταγεγραμμένη απουσία από την κατά τα άλλα γιορτή της Δημοκρατίας. Προσωπικά ανησυχώ για αυτή την νέα τάση ιδιαίτερα ανάμεσα στην νεολαία η οποία βγάζει μια αρνητική στάση, απέναντι στα κόμματα, στην πολιτική αλλά και τους θεσμούς που αντιπροσωπεύει.

Βεβαιότατα η αποχή δεν οφείλεται σε μία και μόνο αιτία αλλά εντοπίζω τρεις κύριες αρνητικές αντιλήψεις / συμπεριφορές οι οποίες μπορεί και να συμπίπτουν και οι οποίες οδηγούν σε αυτή την πολιτική έκφραση:

1. Οι διαμαρτυρόμενοι: Υπάρχουν αυτοί που νιώθουν αδικημένοι για τον δικό τους υποκειμενικό λόγο και έτσι νιώθουν ότι με την αποχή παίρνουν έμμεσα εκδίκηση. Αναμφίβολα η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Υπάρχουν αιτήματα τα οποία αντικειμενικά επιβάλουν λύσεις ενώ υπάρχουν και αιτήματα που βασίζονται ξεκάθαρα στην σφαίρα του παράλογου, και του υπέρμετρου προσωπικού συμφέροντος. Πέραν από την ικανοποίηση αιτημάτων υπάρχουν και αυτοί που απέχουν ως διαμαρτυρόμενοι για το σημερινό πολιτικό λόγο αλλά και για την αρνητική κατάσταση στην πολιτική ζωή του τόπου.

2. Οι απαθείς: Εδώ συναντούμε αυτούς που δεν αναγνωρίζουν αυτό που είπε ο Αριστοτέλης ότι δηλαδή ο άνθρωπος είναι πολιτικό ον. Δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για τα πολιτικά δρώμενα του τόπου και πολύ συχνά καταφεύγουν στην εύκολη φράση «οι Πολιτικοί είναι όλοι ίδιοι». Δεν τους νοιάζει αν παίρνονται πολιτικές αποφάσεις που τους επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα και είναι μόνιμα εκτός οποιασδήποτε πολιτικής σκέψης και αντίληψης. Προσωπικά θεωρώ την απάθεια ως την πιο επικίνδυνη συμπεριφορά για την Δημοκρατία.

3. Οι αμελείς: Τέλος έχουμε αυτούς που πραγματικά διαπρέπουν με την ανοργανωσιά τους. Εδώ αναφέρομαι σε αυτούς που έχασαν τα εκλογικά τους βιβλιάρια και ζητούσαν τελευταία ώρα να βγάλουν άλλα. Αναφέρομαι σε αυτούς που πήγαν να ψηφίσουν με την πολιτική ταυτότητα ή με το διαβατήριο. Αλλά και σε αυτούς που δεν είχαν εγγραφεί έγκαιρα στους εκλογικούς καταλόγους για να μπορέσουν να εξασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.

Θεωρώ ότι αυτές οι τρεις μορφές συμπεριφοράς δίνουν σε μεγάλο βαθμό την εικόνα για το ποιοι εντάσσονται στην ομάδα της αποχής. Το 21.32% αποτελεί πρόκληση για ολόκληρο το πολιτικό οικοδόμημα της Κύπρου αλλά και για την κοινωνία μας, για να μην επαναληφθεί αυτή η εικόνα στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Για να επιλυθεί όμως ένα πρόβλημα θα πρέπει σίγουρα να παρθούν διορθωτικά μέτρα όπως επίσης και να αλλάξουν νοοτροπίες ως ακολούθως:

A. Η επαφή με τον κόσμο: Επιβάλλονται οι πιο συχνές επαφές των πολιτικών με τον απλό άνθρωπο ώστε να σμικρυνθεί το επικοινωνιακό χάσμα που υπάρχει σήμερα αλλά και για να παίρνουν οι πολιτικοί συνεχώς τον παλμό της κοινωνίας. Σίγουρα υπάρχουν αιτήματα τα οποία μπορούν να επιλυθούν άμεσα, υπάρχουν όμως και προβλήματα που χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να εξευρεθούν λύσεις. Τουλάχιστον ο κάθε Πολίτης να γνωρίζει τί προσπάθειες έγιναν και να ξέρει ότι το αίτημα του δεν ικανοποιήθηκε για συγκεκριμένους αντικειμενικούς λόγους. Η τεχνολογία πρέπει να μπει περαιτέρω στην υπηρεσία των βουλευτών για συνεχή επικοινωνία με το κοινό (ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης κ.α.).

B. Το επίπεδο της πολιτικής: Επιβάλλεται να ανεβεί το επίπεδο του πολιτικού λόγου. Ο Πολίτης δικαιούται κάτι πολύ περισσότερο από τις υπερβολές, την καταστροφολογία, τον μηδενισμό, τον λαϊκισμό και την κασσανδρολογία. Ο Πολίτης δικαιούται ένα βελτιωμένο τρόπο συζητήσεων και επιχειρηματολογίας αφού οδεύομαι στο να αντιγράφουμε το αρνητικό φαινόμενο των τηλεοπτικών παράθυρων στην Ελλάδα όπου δεν υπάρχει περίπτωση να μιλά κάποιος και να μην τον διακόψουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην περνούν ξεκάθαρα τα μηνύματα στον λαό αλλά να βγαίνει μια συγχυσμένη εικόνα ότι λίγο πολύ πάλι τσακώνονται. Για να γίνονται σωστές συζητήσεις χρειάζονται και σωστοί συντονιστές / δημοσιογράφοι οι οποίοι θα πρέπει να επιδιώκουν με την σειρά τους, οι πολίτες να πάρουν ξεκάθαρα μηνύματα και θέσεις και όχι να επιδιώκουν την όξυνση και την αντιπαράθεση για να ανεβούν τα νούμερα της εκπομπής.

Γ. Τα ΜΜΕ: Επιβάλλεται τα ΜΜΕ να κρατήσουν μια πιο θετική προσέγγιση προς την πολιτική η οποία έχει πολλά θετικά για να προβληθούν. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου μέσα από εκπομπές προάγεται η απαξίωση με γενικά και αόριστα σχόλια τσουβαλιάζοντας όλους τους πολιτικούς σε ένα καλάθι χωρίς διαχωρισμό. Δυστυχώς, τα ΜΜΕ προβάλουν συνεχώς μια καταθλιπτική εικόνα γιατί ανακάλυψαν ότι αυτό πουλά καλύτερα. Με αυτή την τακτική παρασύρουν τους πολίτες σε μια απαισιοδοξία όπου όλα είναι μαύρα και αρνητικά. Θα πρέπει κυρίως η τηλεόραση που σήμερα δυστυχώς έχει την δύναμη να διαμορφώνει απόψεις και αντιλήψεις να δώσει περισσότερο χρώμα στις ειδήσεις πέραν από το μαύρο, να δώσει και την ευχάριστη νότα των πραγμάτων ώστε ο Πολίτης να αποκτήσει την ελπίδα μέσα του. Ο Κύπριος Πολίτης δικαιούται μια πιο ψηλού επιπέδου ενημέρωση και πληροφόρηση ώστε να διαμορφώνει καλύτερα τις δικές του αντιλήψεις.

Δ. Η Απλοποίηση των διαδικασιών: Υπάρχουν μεγάλα περιθώρια για να απλοποιηθεί η εκλογική διαδικασία ώστε να γίνει πολύ πιο εύκολη και ευέλικτη η πρόσβαση στην ψηφοφορία.

Κλείνοντας είναι ξεκάθαρο ότι η αποχή δεν εξυπηρετεί κανένα. Πολίτης = Πολιτική και καμία αποχή δεν μπορεί να αλλάξει αυτή την σχέση. Στο χέρι όλων είναι η Κύπρος να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση όσον αφορά την συμμετοχική δημοκρατία και όχι να πέφτουμε θύματα μιμητισμού από την πολύ μεγάλη αποχή που έχουν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.

Οι οπαδοί της αποχής θα πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα αλλά με ξεκάθαρες τοποθετήσεις και πρωτοβουλίες από ενεργά σύνολα και ενεργούς πολίτες. Στο ημι-κατεχόμενο νησί μας αντί να απέχουμε πρέπει να συμμετέχουμε. Το αποτέλεσμα θα είναι πολύ καλύτερο γιατί η όποια πρόοδος χρειάζεται συλλογικότητα και αισιοδοξία.
Μιχάλης Κ. Πούρος

Στις 22 Μαΐου - Απαντούμε: ΑΚΕΛ!

Σε μια εβδομάδα η Κυπριακή Αριστερά θα βρεθεί μπροστά σε μια νέα εκλογική μάχη η οποία έχει τις δικές της ιδιομορφίες και προκλήσεις αφού για πρώτη φορά το ΑΚΕΛ πηγαίνει σε Βουλευτικές εκλογές ως το κόμμα από το οποίο προέρχεται ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν αυτή η μάχη να κερδιθεί για να στείλει και τα ανάλογα μηνύματα.

Πρέπει το ΑΚΕΛ να βγει ισχυρό για να δώσουμε την καλύτερη απάντηση στην ισοπεδωτική και άδικη κριτική που δεχόμαστε καθημερινά. Στις 22 Μαΐου πορευόμαστε για την Κύπρο του μέλλοντος και στρεφόμαστε ενάντια στον μηδενισμό, στον λαϊκισμό και την κασσανδρολογία. Ψηφίζουμε ΑΚΕΛ για να απαντήσουμε σε όλους και για όλα.

-Απαντούμε στις Κασσάνδρες του Κυπριακού που συνεχώς βλέπουν φαντάσματα και κινδυνολογούν, αμφισβητώντας τον πατριωτισμό του Δημήτρη Χριστόφια.
-Απαντούμε σε αυτούς που δεν θέλουν λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (Ευρωκό, Οικολόγοι, και άλλοι), ότι το ΑΚΕΛ διαθέτει λογική και υπευθυνότητα και δεν θα κρεμάσει τον Κυπριακό Λαό με επικίνδυνα πειράματα τα οποία θα πλήξουν την αξιοπιστία μας και να βγάλουν κερδισμένη την Τουρκία.
-Απαντούμε σε αυτούς που θέλουν πρόχειρη λύση και ότι νάναι, πως το ΑΚΕΛ δεν θα ενδώσει σε πιέσεις για να κλείσει το Κυπριακό όπως όπως χωρίς να διασφαλίζονται οι βασικές αρχές αλλά και η βιωσιμότητα και λειτουργικότητα της λύσης.
-Απαντούμε σε αυτούς που παραπληροφορούν τον κόσμο και πιππιλούν συνεχώς τις τάχατες παραχωρήσεις, ότι στηρίζουμε τον Πρόεδρο Χριστόφια ο οποίος παρά την πόλωση, τον μηδενισμό, και την υπόσκαψη που δέχεται συνεχίζει απρόσκοπτα τον αγώνα για λύτρωση της Κύπρου από την διχοτόμηση.
-Απαντούμε στον Αρχιεπίσκοπο πως ένα μεγάλο ποσοστό από το ποίμνιο του δεν συμμερίζεται και διαφωνεί κάθετα με τα όσα διχαστικά λέει και πράττει.
-Απαντούμε σε αυτούς που προστατεύουν τον πλούτο από την ελάχιστη φορολόγηση, ότι θα πληρώσουν και αυτοί για την οικονομική κρίση.
-Απαντούμε σε αυτούς που θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν τα πάντα ώστε να επωφεληθούν οι μεγαλοκαρχαρίες, ότι δεν θα επιτρέψουμε να ξεπουλήσουν ημικρατικούς οργανισμούς στους ιδιώτες.
-Απαντούμε στους Δόκτορες της Οικονομίας ότι εμπιστευόμαστε την Κυβέρνηση Χριστόφια για να οδηγήσει την οικονομία σε ανάκαμψη. Αλίμονο μας αν είχαμε τον ΔΗΣΥ να χειριστή την κρίση.
-Απαντούμε στον ΔΗΣΥ των μεταλλάξεων ότι το ΑΚΕΛ είναι ένα κόμμα με μια φωνή και όχι κομμάτια σκορπισμένα με άλλη φωνή από τον Χρίστο Κληρίδη και άλλη από τον Χρίστο Στυλιανίδη.
-Απαντούμε στον ΔΗΣΥ ότι όσες δυνάμεις και αν ενώσει το 2013 θα χάσει και πάλι.
-Απαντούμε στην γνωστή ομάδα του ΔΗΚΟ ότι θα πρέπει να δείξουν περισσότερο σεβασμό προς τον Πρόεδρο Χριστόφια αλλά και στον κόσμο της Αριστεράς. Να τους θυμίσουμε ότι το ΑΚΕΛ συμπεριφέρθηκε πολύ διαφορετικά όταν υποστήριζε τον Τάσσο Παπαδόπουλο.
-Απαντούμε στην ΕΔΕΚ ότι τα μόνα καλούπια που πρέπει να σπάσουν είναι αυτά του Επίτιμού τους Προέδρου και τα οποία τους κρατούν όμηρους σε παλαιολιθικές θέσεις και αντιλήψεις.
-Απαντούμε στο ΕΛΑΜ ότι ο Εθνικισμός στην Κύπρο δεν θα περάσει γιατί εάν συμβεί κάτι τέτοιο απλά θα χάσουμε και την άλλη μισή Κύπρο.
-Απαντούμε στους οπαδούς της αποχής και του λευκού ότι δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα αλλά με ξεκάθαρες τοποθετήσεις και πρωτοβουλίες από ενεργά σύνολα και ενεργούς πολίτες.
-Απαντούμε ότι το Κόμμα του Λαού, το Κόμμα με τα 85 χρόνια αγώνων θα συνεχίσει να παλεύει για τα δίκαια της Κύπρου και όλου του Λαού της, είτε τους αρέσει είτε όχι।

Αυτές οι απαντήσεις θα πρέπει να δοθούν με τον πλέον δυναμικό τρόπο। Όσο πιο ισχυρό βγει το ΑΚΕΛ τόσο πιο αποστομωτικές θα είναι οι απαντήσεις μας. Στις 22 Μαΐου Απαντούμε: ΑΚΕΛ!

Μιχάλης Κ. Πούρος

Ο Παππούς ο Φάνος…

Απρίλης 2011

Χθες βράδυ συνάντησα τυχαία στον χώρο στάθμευσης των Λαϊκών Οργανώσεων Δαλιού, τον Παππού τον Φάνο όπως συνηθίζω να τον λέω। Παρά τα 90 του χρόνια παραμένει πιστός θαμώνας στον Άδωνη και προσπαθεί να είναι παρόν σε κάθε συγκέντρωση και εκδήλωση του. Συζητήσαμε λίγο για τα πολιτικά δρώμενα και τον καληνύχτισα. Πραγματικά όποτε βρεθώ με τον Παππού Φάνο νιώθω έναν απέραντο σεβασμό αλλά και θαυμασμό. Δεν είναι εύκολο πράγμα βλέπετε να πηγαίνεις εθελοντής στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ακολουθώντας το κάλεσμα του ΑΚΕΛ για να πολεμήσεις τον Χιτλεροφασισμό. Χρειάζεται τόλμη, θάρρος αλλά και μεγάλη δόση αφοσίωσης σε αυτά που πιστεύεις για να μπορέσεις να πάρεις μια τέτοια αξιοθαύμαστη και αξιέπαινη απόφαση. Νιώθω αυτό τον θαυμασμό γιατί βλέπω και τι γίνεται στις μέρες μας. Βλέπω αυτούς που απειλούν ότι επειδή δεν εξυπηρετήθηκε το δικό τους προσωπικό συμφέρον, δεν θα παν να ψηφίσουν. Βλέπω αυτούς που ξεγράφουν με κάθε ευκολία τα 85 χρόνια προσφοράς του ΑΚΕΛ σε αυτό τον τόπο. Βλέπω αυτούς που ακόμη απολαμβάνουν διεκδικήσεις που τους έδωσε το ΑΚΕΛ και επειδή ίσως να μην τους έδωσε το κάτι παραπάνω που ζητούσαν γυρίζουν την πλάτη τους χωρίς δεύτερη σκέψη. Η απάντηση μου σε όλους αυτούς είναι ο Παππούς ο Φάνος και ο κάθε Παππούς Φάνος. Οι Βετεράνοι αυτού του τιμημένου κόμματος μας δείχνουν τον δρόμο και αποτελούν την πιο γνήσια εικόνα για το τι έχει προσφέρει το ΑΚΕΛ σε αυτό τον τόπο. Ελπίζω ότι όλοι αυτοί που αμφιταλαντεύονται να πάρουν τελικά τα μηνύματα και να δώσουν και πάλι τον ψήφο τους στο κόμμα του λαού, στο δικό τους κόμμα το ΑΚΕΛ. Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η αποχή από την ψηφοφορία δεν θα πλήξει μόνο τα ποσοστά του ΑΚΕΛ αλλά θα πλήξει και τα συμφέροντα τους αφού έτσι θα ενδυναμωθεί η Δεξιά και ο Συναγερμός με όλα τα συνεπακόλουθα. Τα όποια προβλήματα και τα όποια παραπόνα δεν λύνονται με εκδικητικές συμπεριφορές αλλά με διάλογο και επιμονή στην εξεύρεση λύσεων. Στην ζωή πάντα υπάρχουν επιλογές. Η απόχη δεν αποτελεί θετική επιλογή αφού θα έχει σίγουρα αρνητική εξέλιξη που αφαιρεί αντί να προσθέτει δύναμη στο ΑΚΕΛ. Ελπίζω ότι στις 22 Μαΐου θα πρυτανεύει η λογική και ότι ο κάθε Ακελικός θα δηλώσει παρόν βοηθώντας έτσι το κόμμα να ξαναβγεί πρώτη πολιτική δύναμη του τόπου. Θα πρέπει όλος αυτός ο πόλεμος που δεχόμαστε σαν Αριστερά από παντού να μας πεισμώσει ακόμη περισσότερο και να σκεφτούμε με το μυαλό και την καρδιά και όχι με συμφεροντολογικές προσεγγίσεις. Μοναδικός στόχος να μην φανούμε αχάριστοι απέναντι στα 85 χρόνια προσφοράς του ΑΚΕΛ αλλά να φανούμε αντάξιοι έστω και στο ελάχιστο απέναντι στους τιμημένους εθελοντές, ήρωες αλλά και βετεράνους αυτού το κόμματος. Θα πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε ότι το κόμμα δεν μας χρωστά αλλά εμείς χρωστούμε πολλά στο ΑΚΕΛ. Πάντως για ένα πράγμα είμαι σίγουρος. Ο Παππούς ο Φάνος θα πάει και πάλι από τους πρώτους να ψηφίσει το αγαπημένο του κόμμα. Μιχάλης Πούρος

Προσωρινές Επαναστάσεις

Άρθρο 18 Μαρτίου 2011

Παρακολουθούμε με προσοχή τις επαναστάσεις και τον ξεσηκωμό του απλού κόσμου ενάντια σε καθεστώτα στις Αραβικές χώρες। Η Τυνησία, η Αίγυπτος, η Λιβύη, το Μπαχρέιν και αργότερα ποιος ξέρει τι ακολουθεί। Τα συμπεράσματα μου από αυτές τις εξεγέρσεις είναι τα ακόλουθα:

1. Όταν ένας λαός είναι καταπιεσμένος έρχεται η ώρα που ξεσπά, όσο καλά οργανωμένο και προστατευόμενο είναι το όποιο καθεστώς. Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί μπροστά σε ένα εξοργισμένο πλήθος που ζητά τα αυτονόητα.
2. Οι ΗΠΑ αλλά και άλλες μεγάλες δυνάμεις έχουν αποδείξει για ακόμη μια φορά ότι διαθέτουν την ικανότητα αλλά και την υποκρισία να αλλάζουν θέσεις ανάλογα με την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Για χρόνια ολόκληρα υποστήριζαν και συντηρούσαν αυτά τα καθεστώτα αλλά τώρα που αποκαλύπτονται τα εγκλήματα σπεύδουν να βγάλουν την ουρά τους έξω.
3. Φαίνεται ότι χώρες που έχουν σημαντική γεωστρατηγική θέση ή διαθέτουν πλούσια παραγωγή πετρελαίου και άλλων πολύτιμων ορυκτών, είναο πολύ δύσκολο να αφεθούν να απολαύσουν πραγματική ελευθερία και ανεξαρτησία. Οι μεγάλες δυνάμεις θα βρίσκουν τρόπους στρατιωτικούς, οικονομικούς ή και πολιτικούς για να βάζουν χέρι σε αυτό τον πλούτο. Πέραν των Αραβικών χωρών πιο ξεκάθαρο παράδειγμα αυτής της βρώμικης στρατηγικής αποτελεί ολόκληρη η Αφρικανική Ήπειρος.
4. Μπράβο στους λαούς που επαναστατούν και ζητούν το δίκιο τους όμως, είμαι σίγουρος ότι κάποιοι έχουν ήδη προβεί σε νέους σχηματισμούς και σενάρια για το ποιους νέους ηγέτες θα βοηθήσουν να τοποθετηθούν σε αυτές τις χώρες ώστε να ελέγχουν και πάλι την όλη κατάσταση αλλά κυρίως για να συνεχίσουν να έχουν και τα απαραίτητα ωφέλει σε είδος φυσικά.
5. Πολύ πιθανόν να γίνουν κάποιες παραχωρήσεις προς τον λαό για να κατευνάσουν τα πνεύματα και τον πρόσκαιρο αυθορμητισμό αλλά με τον χρόνο και την δημιουργία νέων καθεστώτων θα επανέλθουν τα πράγματα στην ίδια αρνητική κατάσταση. Θα αναγκαστούν δηλαδή τώρα να δώσουν μερικά δέντρα για να κρατήσουν το μεγάλο δάσος.
6. Η μεγάλη διαφθορά που υπάρχει σε αυτές τις χώρες δεν αφήνει περιθώριο σε αυτές τις επαναστάσεις να κρατήσουν για πολύ αφού και πάλι οι λίγοι θα πουλήσουν τους πολλούς για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Δεν είναι τυχαίο που σε αυτές τις χώρες υπάρχουν οι λίγοι πάμπλουτοι και από την άλλοι υπάρχουν οι υπόλοιποι που είτε πεινούν ή στερούνται άλλων βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων.
7. Η ίδια ιστορία πιστεύω θα επαναληφθεί όπου και πάλι οι πιθανοί νέοι ηγέτες θα πουλήσουν τον λαό τους για να εξυπηρετήσουν με το αζημίωτο φυσικά τα συμφέροντα των δυνατών της γης. Αυτές οι χώρες δεν έχουν ηγέτες με δυνατή προσωπικότητα και σωστό πολιτικό-ιδεολογικό υπόβαθρο για να υπηρετήσουν πραγματικά το απλό πολίτη ώστε να τους αγαπήσει ο λαός και να τους προστατεύσει. Συνεπώς, αυτές οι επαναστάσεις είναι δυστυχώς προσωρινές με μικρό κύκλο ζωής μέχρι την επόμενη φορά…
Μιχάλης Πούρος

ΜΜΕ - Μέσα Μαζικής Εξαγρίωσης

Άρθρο-Μάρτιος 2011

Τα πλείστα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στην Κύπρο έχουν χάσει από το λεξιλόγιο τους τις λέξεις αντικειμενικότητα, δεοντολογία, εγκυρότητα। Ιδιαίτερα μετά την εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια στην Προεδρία της Δημοκρατίας είναι πρωτοφανής και ασταμάτητη η πολεμική που έχουν εξαπολύσει τα Κυπριακά Μέσα Ενημέρωσης (με κάποιες μικρές εξαιρέσεις)। Καμία άλλη Κυβέρνηση δεν έχει δεχτεί στο παρελθόν τέτοια συνεχιζόμενη επίθεση। Ακόμη και συγκεκριμένη εφημερίδα που στο παρελθόν πάντα είχε μια θετική προσέγγιση απέναντι στις εκάστοτε Κυβερνήσεις σήμερα επειδή ο Πρόεδρος προέρχεται από την Αριστερά, ξαφνικά η εν λόγω εφημερίδα μετατράπηκε ως το πρωτοπόρο αντιπολιτευτικό έντυπο μέσω.

Είναι ξεκάθαρο ότι στην Κύπρο τα περισσότερα ΜΜΕ είναι δεξιόστροφα και παρουσιάζουν ειδήσεις όχι για να ενημερώσουν αλλά για να προπαγανδίσουν εναντίον της Αριστεράς। Δεν είναι υπερβολή να ισχυριστώ ότι οι θέσεις του ΑΚΕΛ υποβαθμίζονται ή διαστρεβλώνονται ή σε κάποιες περιπτώσεις θάβονται από τα μεγάλα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια।

Ο κάθε δημοσιογράφος πρέπει σίγουρα να εκφράζεται ελεύθερα και έχει δικαίωμα στο δικό του σχολιασμό βάση και των πολιτικών του πεποιθήσεων. Δεν μπορεί όμως, το σχόλιο να παρουσιάζεται ως είδηση. Δεν μπορεί να υπάρχει τόση μεγάλη διαστρέβλωση και απόκρυψη των πραγματικών δεδομένων λέγοντας στον κόσμο την μισή αλήθεια γιατί έτσι εξυπηρετούνται οι πολιτικές πεποιθήσεις τους ενώ κατά τα άλλα διαφημίζουν στους ανυποψίαστους πολίτες ότι προσφέρουν αντικειμενικότητα.

Εδώ υπάρχει Ραδιοφωνικός σταθμός που έχει ως σύνθημα του την έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση και από την άλλη έχει στο πρόγραμμα του πρωινή εκπομπή όπου η ημιτελής αλήθεια παρουσιάζεται ως η απόλυτη κατάσταση. Επανειλημμένα αποκρύβει την αντίθετη άποψη αφού είναι πολύ σπάνιο φαινόμενο να ακούσουμε αριστερό πολιτικό στην συγκεκριμένη εκπομπή. Υπάρχουν πολλοί τρόποι και ποικιλόμορφες μέθοδοι για να πλασαριστεί μια πολιτική άποψη ως είδηση, αρχίζοντας από τον τρόπο κινηματογράφησης από τον τρόπο κάλυψης αλλά και από τον τρόπο μετάδοσης και επικοινωνίας της είδησης। Δυστυχώς, η παραπληροφόρηση έχει επιδεινωθεί αυτό το διάστημα και λόγω των επερχόμενων Βουλευτικών Εκλογών.

Αυτή η κατάσταση έχει δημιουργήσει μιαν αγανάκτηση στον κόσμο της Αριστεράς και από Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν καταντήσει να είναι Μέσα Μαζικής Εξαγρίωσης। Ο κόσμος της Αριστεράς θα πρέπει να είναι πολύ πιο καχύποπτος με αυτά που ακούει, βλέπει και διαβάζει και επιπλέον θα πρέπει αναπτύξει την σωστή κριτική άποψη εμπλουτίζοντας τις γνώσεις του μέσα από τα εκφραστικά όργανα του κόμματος αλλά και μέσα από την δυνατότητα έρευνας στο διαδίκτυο. Ο κάθε Αριστερός θα πρέπει να είναι εφοδιασμένος με επιχειρήματα και να έχει τις απαιτούμενες αντιστάσεις ενάντια στην λάσπη, τον μηδενισμό και τον λαϊκισμό που μας σερβίρουν σήμερα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να διαμορφώνουμε άποψη μόνο με αυτά που μας προβάλουν αλλά θα πρέπει να εξετάζουμε σε βάθος τα θέματα αναλύοντας όλες τις πληροφορίες ώστε να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα και να μην πέφτουμε σε καλοστημένες παγίδες.

Ο πολύ μεγάλος κόσμος της Αριστεράς μπορεί να αλλάξει αυτή την κατάσταση μέσα από την αγοραστική του δύναμη. Ευτυχώς υπάρχουν επιλογές για σωστή και αντικειμενική ενημέρωση. Υπάρχουν οι εξαιρέσεις και ακριβώς θα πρέπει να στραφούμε σε αυτά τα Μέσα για να αποφύγουμε την παραπληροφόρηση. Θα πρέπει δηλαδή να στραφούμε στα σωστά γνήσια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και όχι στα Μέσα Μαζικής Εξαγρίωσης.
Μιχάλης Πούρος