Αναρτήσεις
Διάβασα σήμερα ότι η 21 Νοεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Τηλεόρασης και ένιωσα την ανάγκη να ξαναστείλω τους δικούς μου χαιρετισμούς στην Κυπριακή Τηλεόραση.
Μια πρόσφατη έρευνα στην Ελλάδα κατέδειξε ότι η πλειοψηφία του Ελληνικού κοινού διαμορφώνει άποψη με αυτά που βλέπει στην τηλεόραση. Δυστυχώς, διαφαίνεται ότι τα ίδια επίπεδα επηρεασμού έχουμε και στην Κύπρο. Με μικρές εξαιρέσεις ακολουθούμε πιστά την υποκουλτούρα που μας προβάλλουν και γινόμαστε θύματα / οπαδοί των λανθασμένων πρότυπων που μας επιβάλλουν έμμεσα.
Η τηλεόραση είναι ένα μέσω με τεράστια δυναμική και προοπτικές όπου θα μπορούσε να μετατραπεί σε εμπλουτιστικό πνευματικό εργαλείο με κύριο στόχο να κτίζει και όχι να χαλά, να δίνει ποιότητα αντί να παίρνει μόνο ποσοστά.
Δεν μπορώ να δηλώσω ευχαριστημένος με την κοινωνική, πολιτιστική και εκπαιδευτική προσφορά αυτού του μέσου επικοινωνίας στην Κύπρο αφού έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό και την ταυτότητα του σαν Κυπριακή τηλεόραση. Μια Κυπριακή τηλεόραση όπου κατακλύζεται από Ελληνικές σειρές όπου στις πλείστες περιπτώσεις ο παντρεμένος έχει 13 γκόμενες και η σύζυγος άλλους τόσους φίλους. Μια Κυπριακή τηλεόραση του κουτσομπολιού, των τηλεπαιχνιδιών/ τηλεκαζίνο, των Βραζιλιάνικων και των χαμηλών επιπέδου παραγωγών.
Υπάρχουν και οι μικρές εξαιρέσεις με αξιόλογα προγράμματα όχι τόσο συχνά στην ιδιωτική τηλεόραση όσο στην κρατική. Όμως η μεγάλη πλειοψηφία του τηλεοπτικού υλικού επενδύει στο εμπορικό και όχι στο ποιοτικό και διαχρονικό περιεχόμενο.
Είναι κοινά αποδεκτό ότι η κοινωνία μας βαδίζει από το κακό στο χειρότερο και η τηλεόραση έχει τις δικές τις μεγάλες ευθύνες. Δυστυχώς, η σημερινή τηλεόραση έχει αντιληφθεί ένα λανθασμένο ρόλο. Αντί να καθοδηγεί, να καλλιεργεί, να εκπαιδεύει, να ενημερώνει αντικειμενικά, καθοδηγείται από την ξενόφερτη υποκουλτούρα και ξεριζώνει ότι γνήσιο, ποιοτικό και αυθεντικό μας απέμεινε.
Η ουσία είναι η τηλεόραση να εκπέμπει μηνύματα για να υποκινεί λύσεις στα προβλήματα και όχι να υποκινεί προβλήματα εκπέμποντας λανθασμένα μηνύματα.
Αποστέλλω αυτή την επιστολή όχι για να εκτονωθώ μέσα από μια στείρα κριτική αλλά για να παρουσιάσω κάποια δεδομένα με την ελπίδα ότι κάποιοι θα προβληματιστούν έστω και μια για μικρή στροφή προς μια πιο ποιοτική πρόταση στα πρότυπα της ΕΡΤ.
Μακάρι τα δεδομένα να ήταν διαφορετικά αλλά η πραγματική εικόνα είναι τραγική και ας επιμένουν κάποιοι ότι έρχονται πρώτοι κάθε εβδομάδα στις μετρήσεις. Αν είναι αυτή την τηλεόραση που οραματίζονται ας χαίρονται τα ποσοστά τους και από εμένα πολλά χαιρετίσματα και χαρούμενη Παγκόσμια Ημέρα Τηλεόρασης.
Με τιμή
Μιχάλης Πούρος
Μια πρόσφατη έρευνα στην Ελλάδα κατέδειξε ότι η πλειοψηφία του Ελληνικού κοινού διαμορφώνει άποψη με αυτά που βλέπει στην τηλεόραση. Δυστυχώς, διαφαίνεται ότι τα ίδια επίπεδα επηρεασμού έχουμε και στην Κύπρο. Με μικρές εξαιρέσεις ακολουθούμε πιστά την υποκουλτούρα που μας προβάλλουν και γινόμαστε θύματα / οπαδοί των λανθασμένων πρότυπων που μας επιβάλλουν έμμεσα.
Η τηλεόραση είναι ένα μέσω με τεράστια δυναμική και προοπτικές όπου θα μπορούσε να μετατραπεί σε εμπλουτιστικό πνευματικό εργαλείο με κύριο στόχο να κτίζει και όχι να χαλά, να δίνει ποιότητα αντί να παίρνει μόνο ποσοστά.
Δεν μπορώ να δηλώσω ευχαριστημένος με την κοινωνική, πολιτιστική και εκπαιδευτική προσφορά αυτού του μέσου επικοινωνίας στην Κύπρο αφού έχει χάσει σε μεγάλο βαθμό και την ταυτότητα του σαν Κυπριακή τηλεόραση. Μια Κυπριακή τηλεόραση όπου κατακλύζεται από Ελληνικές σειρές όπου στις πλείστες περιπτώσεις ο παντρεμένος έχει 13 γκόμενες και η σύζυγος άλλους τόσους φίλους. Μια Κυπριακή τηλεόραση του κουτσομπολιού, των τηλεπαιχνιδιών/ τηλεκαζίνο, των Βραζιλιάνικων και των χαμηλών επιπέδου παραγωγών.
Υπάρχουν και οι μικρές εξαιρέσεις με αξιόλογα προγράμματα όχι τόσο συχνά στην ιδιωτική τηλεόραση όσο στην κρατική. Όμως η μεγάλη πλειοψηφία του τηλεοπτικού υλικού επενδύει στο εμπορικό και όχι στο ποιοτικό και διαχρονικό περιεχόμενο.
Είναι κοινά αποδεκτό ότι η κοινωνία μας βαδίζει από το κακό στο χειρότερο και η τηλεόραση έχει τις δικές τις μεγάλες ευθύνες. Δυστυχώς, η σημερινή τηλεόραση έχει αντιληφθεί ένα λανθασμένο ρόλο. Αντί να καθοδηγεί, να καλλιεργεί, να εκπαιδεύει, να ενημερώνει αντικειμενικά, καθοδηγείται από την ξενόφερτη υποκουλτούρα και ξεριζώνει ότι γνήσιο, ποιοτικό και αυθεντικό μας απέμεινε.
Η ουσία είναι η τηλεόραση να εκπέμπει μηνύματα για να υποκινεί λύσεις στα προβλήματα και όχι να υποκινεί προβλήματα εκπέμποντας λανθασμένα μηνύματα.
Αποστέλλω αυτή την επιστολή όχι για να εκτονωθώ μέσα από μια στείρα κριτική αλλά για να παρουσιάσω κάποια δεδομένα με την ελπίδα ότι κάποιοι θα προβληματιστούν έστω και μια για μικρή στροφή προς μια πιο ποιοτική πρόταση στα πρότυπα της ΕΡΤ.
Μακάρι τα δεδομένα να ήταν διαφορετικά αλλά η πραγματική εικόνα είναι τραγική και ας επιμένουν κάποιοι ότι έρχονται πρώτοι κάθε εβδομάδα στις μετρήσεις. Αν είναι αυτή την τηλεόραση που οραματίζονται ας χαίρονται τα ποσοστά τους και από εμένα πολλά χαιρετίσματα και χαρούμενη Παγκόσμια Ημέρα Τηλεόρασης.
Με τιμή
Μιχάλης Πούρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου