Αναρτήσεις
Άρθρο - 3 Μαρτίου 2009
Ανοίγοντας το λεξικό, η λέξη αυθεντικότητα σχετίζεται άμεσα με την γνησιότητα και την εγκυρότητα, ενώ αυθεντικός είναι αυτός που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η δε σκηνοθεσία μεταξύ άλλων είναι ένα τέχνασμα που οργανώνεται για να παραπλανήσει και να εξαπατήσει, δημιουργώντας διαφορετική εικόνα της πραγματικότητας.
Συνεπώς, θεωρώ πως η φράση «σκηνοθετημένη αυθεντικότητα» περιγράφει εύστοχα την εικόνα που θέλουν να παρουσιάσουν μερικοί προς τον κόσμο αποκρύβοντας την πραγματικότητα και τις αληθινές τους προθέσεις.
Συγκεκριμένα τέτοια φαινόμενα συναντούμε έντονα στις ακόλουθες πολιτικές περιπτώσεις:
-Ενώ σαν Νέοι Ορίζοντες ήταν υπέρ του Ενιαίου Κράτους και αντιλαμβανόμενοι προφανώς ότι θα πρέπει επικοινωνιακά να ξαναπερπατήσουν στην γη, σαν Ευρωκό ανακάλυψαν την Ομοσπονδία με το σωστό περιεχόμενο κάτι που ήταν και σουξέ προεκλογικά. Στην ουσία δεν έχουν εγκαταλείψει τον πρωταρχικό τους στόχο. Μιλούν για ομοσπονδία, ονειρεύονται το ενιαίο, και οραματίζονται την ένωση. Άλλα λεν στον λαό και άλλα έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους.
Ανοίγοντας το λεξικό, η λέξη αυθεντικότητα σχετίζεται άμεσα με την γνησιότητα και την εγκυρότητα, ενώ αυθεντικός είναι αυτός που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η δε σκηνοθεσία μεταξύ άλλων είναι ένα τέχνασμα που οργανώνεται για να παραπλανήσει και να εξαπατήσει, δημιουργώντας διαφορετική εικόνα της πραγματικότητας.
Συνεπώς, θεωρώ πως η φράση «σκηνοθετημένη αυθεντικότητα» περιγράφει εύστοχα την εικόνα που θέλουν να παρουσιάσουν μερικοί προς τον κόσμο αποκρύβοντας την πραγματικότητα και τις αληθινές τους προθέσεις.
Συγκεκριμένα τέτοια φαινόμενα συναντούμε έντονα στις ακόλουθες πολιτικές περιπτώσεις:
-Ενώ σαν Νέοι Ορίζοντες ήταν υπέρ του Ενιαίου Κράτους και αντιλαμβανόμενοι προφανώς ότι θα πρέπει επικοινωνιακά να ξαναπερπατήσουν στην γη, σαν Ευρωκό ανακάλυψαν την Ομοσπονδία με το σωστό περιεχόμενο κάτι που ήταν και σουξέ προεκλογικά. Στην ουσία δεν έχουν εγκαταλείψει τον πρωταρχικό τους στόχο. Μιλούν για ομοσπονδία, ονειρεύονται το ενιαίο, και οραματίζονται την ένωση. Άλλα λεν στον λαό και άλλα έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους.
-Οι «πατριωτικές πτέρυγες» σε ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ ακόμα ζουν στον Απρίλιο του 2004 όπου κρύφτηκαν πίσω από μια λέξη (ΟΧΙ), ενώ στην πραγματικότητα βγάζουν σπυράκια σε οποιανδήποτε ενδεχόμενη λύση που θα ονομάζεται Ομοσπονδιακή. Ουδέποτε θα βρεθεί οτιδήποτε Ομοσπονδιακό που θα τους ικανοποιεί. Ενώ στο Εθνικό Συμβούλιο τάσσονται υπέρ της Ομοσπονδιακής λύσης ως της πλέον εφικτής, οι κύκλοι αυτοί προτιμούν να συντηρηθεί η κατάσταση ως έχει και σε βάθος χρόνου βλέπουμε.
Αυτές οι πολιτικές περιπτώσεις που έχω περιγράψει πιο πάνω έχουν φορέσει το μανδύα μιας σκηνοθετημένης αυθεντικότητας ότι είναι οι μοναδικοί Εθνικοί προστάτες της Κύπρου και ότι όλοι οι υπόλοιποι θέλουν να Τουρκέψουν το νησί. Μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο καλλιεργούν ένα κλίμα διχόνοιας και μίσους και προσπαθούν από τώρα μέσω της κινδυνολογίας να αποτρέψουν επικοινωνιακά το οποιοδήποτε σχέδιο Ομοσπονδιακής λύσης.
Επικεντρώνονται στα αρνητικά στοιχεία χωρίς να προτείνουν θετικά μέτρα. Δίνουν έμφαση στους κινδύνους της λύσης και ξεχνούν τους κινδύνους της μη λύσης. Ζητούν το ανέφικτο για να αποτρέψουν το εφικτό. Επενδύουν στον μαξιμαλισμό αφού αδυνατούν να έχουν ρεαλισμό.
Οι συγκεκριμένοι πολιτικοί κύκλοι εκμεταλλεύονται την άγνοια του λαού και άρχισαν από τώρα μια επικοινωνιακή εκστρατεία δαιμονοποίησης όσων επιδιώκουν την συμβίωση και την συμφιλίωση. Εξασκούν ανελέητη κριτική χωρίς ίχνος αυτοκριτικής. Οποιαδήποτε γεγονότα χαλούν την εθνική τους διάθεση και ηρεμία απορρίπτονται χωρίς επιχειρήματα, ως μη συζητήσιμα. Πέραν του Αρχιεπισκόπου του οποίου οι θέσεις ευτυχώς δεν αντιπροσωπεύουν ολόκληρη την Εκκλησία, στο πλευρό τους τάσσονται και συγκεκριμένα τηλεοπτικά κανάλια που δυστυχώς αποτελούν πομπό αυτής της σκηνοθετημένης αυθεντικότητας.
Τουλάχιστον, ας έχουν το θάρρος να παρουσιάσουν μπροστά στο Λαό τις πραγματικές τους θέσεις και τις πραγματικές τους επιδιώξεις. Ας πάψουν να κρύβονται πίσω από τον απορριπτισμό και ας μας περιγράψουν ξεκάθαρα την πραγματική μορφή λύσης που προτείνουν και επιδιώκουν, χωρίς γενικόλογα και αοριστολογίες. Στην λύση όμως που θα μας προτείνουν ας ξανασκεφτούν και ας λάβουν υπόψη τα σημερινά δεδομένα και όχι τα δεδομένα του 1960 ή του 1821. Σε μια Δημοκρατία λες ξεκάθαρα αυτό που πιστεύεις χωρίς τεχνάσματα, ώστε να είσαι ειλικρινής και αυθεντικός προς το λαό.
Ευτυχώς, υπάρχουν οι πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τον Πρόεδρο Χριστόφια στην επίτευξη μιας βιώσιμης και λειτουργικής Ομοσπονδιακής λύσης. Ενώ η βάση διαπραγμάτευσης είναι ξεκαθαρισμένη και χιλιο-επιβεβαιωμένη οι συνήθεις ύποπτοι συνεχίζουν να αμφισβητούν τις επίσημες θέσεις τόσο της Κυβέρνησης όσο και του ΟΗΕ. Παρόλο που οι συγκεκριμένοι «εθνικοπατριωτικοί» κύκλοι υποσκάπτουν τον Πρόεδρο Χριστόφια είτε έμμεσα είτε άμεσα, αυτός συνεχίζει απρόσκοπτα τον αγώνα για λύτρωση της Κύπρου από την διχοτόμηση. Δυστυχώς, είναι οι ίδιοι αυτοί κύκλοι που αντί να ενισχύουν την ενότητα σπέρνουν συνεχώς τα μικρόβια της καχυποψίας και της συνομωσίας για επαναφορά όπως μας λεν του Σχεδίου Ανάν. Όπως λέει μια Κυπριακή παροιμία, «αλλού τους τρώει τζιε αλλού κνίθονται».
Μέχρι να μας παρουσιάσουν τον πραγματικό τους εαυτό στο δικό μου το μυαλό θα εκπέμπουν μια σκηνοθετημένη αυθεντικότητα.
Μιχάλης Κ. Πούρος
Αυτές οι πολιτικές περιπτώσεις που έχω περιγράψει πιο πάνω έχουν φορέσει το μανδύα μιας σκηνοθετημένης αυθεντικότητας ότι είναι οι μοναδικοί Εθνικοί προστάτες της Κύπρου και ότι όλοι οι υπόλοιποι θέλουν να Τουρκέψουν το νησί. Μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο καλλιεργούν ένα κλίμα διχόνοιας και μίσους και προσπαθούν από τώρα μέσω της κινδυνολογίας να αποτρέψουν επικοινωνιακά το οποιοδήποτε σχέδιο Ομοσπονδιακής λύσης.
Επικεντρώνονται στα αρνητικά στοιχεία χωρίς να προτείνουν θετικά μέτρα. Δίνουν έμφαση στους κινδύνους της λύσης και ξεχνούν τους κινδύνους της μη λύσης. Ζητούν το ανέφικτο για να αποτρέψουν το εφικτό. Επενδύουν στον μαξιμαλισμό αφού αδυνατούν να έχουν ρεαλισμό.
Οι συγκεκριμένοι πολιτικοί κύκλοι εκμεταλλεύονται την άγνοια του λαού και άρχισαν από τώρα μια επικοινωνιακή εκστρατεία δαιμονοποίησης όσων επιδιώκουν την συμβίωση και την συμφιλίωση. Εξασκούν ανελέητη κριτική χωρίς ίχνος αυτοκριτικής. Οποιαδήποτε γεγονότα χαλούν την εθνική τους διάθεση και ηρεμία απορρίπτονται χωρίς επιχειρήματα, ως μη συζητήσιμα. Πέραν του Αρχιεπισκόπου του οποίου οι θέσεις ευτυχώς δεν αντιπροσωπεύουν ολόκληρη την Εκκλησία, στο πλευρό τους τάσσονται και συγκεκριμένα τηλεοπτικά κανάλια που δυστυχώς αποτελούν πομπό αυτής της σκηνοθετημένης αυθεντικότητας.
Τουλάχιστον, ας έχουν το θάρρος να παρουσιάσουν μπροστά στο Λαό τις πραγματικές τους θέσεις και τις πραγματικές τους επιδιώξεις. Ας πάψουν να κρύβονται πίσω από τον απορριπτισμό και ας μας περιγράψουν ξεκάθαρα την πραγματική μορφή λύσης που προτείνουν και επιδιώκουν, χωρίς γενικόλογα και αοριστολογίες. Στην λύση όμως που θα μας προτείνουν ας ξανασκεφτούν και ας λάβουν υπόψη τα σημερινά δεδομένα και όχι τα δεδομένα του 1960 ή του 1821. Σε μια Δημοκρατία λες ξεκάθαρα αυτό που πιστεύεις χωρίς τεχνάσματα, ώστε να είσαι ειλικρινής και αυθεντικός προς το λαό.
Ευτυχώς, υπάρχουν οι πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τον Πρόεδρο Χριστόφια στην επίτευξη μιας βιώσιμης και λειτουργικής Ομοσπονδιακής λύσης. Ενώ η βάση διαπραγμάτευσης είναι ξεκαθαρισμένη και χιλιο-επιβεβαιωμένη οι συνήθεις ύποπτοι συνεχίζουν να αμφισβητούν τις επίσημες θέσεις τόσο της Κυβέρνησης όσο και του ΟΗΕ. Παρόλο που οι συγκεκριμένοι «εθνικοπατριωτικοί» κύκλοι υποσκάπτουν τον Πρόεδρο Χριστόφια είτε έμμεσα είτε άμεσα, αυτός συνεχίζει απρόσκοπτα τον αγώνα για λύτρωση της Κύπρου από την διχοτόμηση. Δυστυχώς, είναι οι ίδιοι αυτοί κύκλοι που αντί να ενισχύουν την ενότητα σπέρνουν συνεχώς τα μικρόβια της καχυποψίας και της συνομωσίας για επαναφορά όπως μας λεν του Σχεδίου Ανάν. Όπως λέει μια Κυπριακή παροιμία, «αλλού τους τρώει τζιε αλλού κνίθονται».
Μέχρι να μας παρουσιάσουν τον πραγματικό τους εαυτό στο δικό μου το μυαλό θα εκπέμπουν μια σκηνοθετημένη αυθεντικότητα.
Μιχάλης Κ. Πούρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου